แสงแรกของวัน ตะวันเย็นสุดท้าย

แสงแรกจากดวงอาทิตย์ส่องให้โลกสว่างได้ทุกวัน ตรงต่อเวลาไม่เคยขาด ลา มาสาย เลยแม้สักวัน พระอาทิตย์ไม่เคยเหน็ดเหนื่อยที่จะทำหน้าที่ของตัวเอง หากทว่าแสงแรกจากดวงใจของเรา ทุกวันนี้ยังส่องแสงนำทางให้เรา ตรงต่อเวลา เคยขาด ลา มาสายบ้างหรือไม่
ผู้คนมากมายมักพูดกันว่า อาทิตย์ขึ้นใหม่ทุกวัน ชีวิตเองก็เริ่มใหม่ได้ทุกวัน ดูเหมือนจะเป็นวลีติดปาก คำพูดโดนใจ ทว่ามุมมองผมต่างกันออกไป
เรามักจะจดจำวลีโดนใจ แต่เราไม่เคยใส่ใจที่จะลงมือทำมันจริง ท่องจำจนขึ้นใจ แต่ละวันที่ผ่านไป แสงวันใหม่ที่ผ่านเข้ามาก็ไม่เคยแม้จะส่งเข้าไปในใจเราให้สว่างพบช่องทางสร้างสุข สร้างความสำเร็จในชีวิต
กลับกันวันเวลาผ่านมาแล้วก็ผ่านไป อาทิตย์ขึ้นมาเหนือขอบฟ้า ภูเขา ผิวทะเล ยอดตึก ขึ้นอยู่อย่างนั้น ชีวิตเราก็เป็นอยู่อย่างนั้น ทุกข์อยู่กับงาน เศร้าอยู่กับชีวิต เหมือนหมอกเมฆดำคล้ำ ที่จะตกลงมาเป็นน้ำฝนก็ไม่ตก มีแต่ความอึมครึม ไร้ชีวิตชีวา
เมื่อไหร่กันนะที่แสงแรกจากดวงอาทิตย์วันใหม่ จะส่องไปถึงดวงใจเราให้สว่าง ได้รับอุ่นไอความสุข ไออุ่นความรักจากธรรมชาติ ที่ตื่นมาบอกเราทุกวัน "ชีวิตใหม่ได้เริ่มต้นแล้ว"
ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่จะเปิดประตู ไขกุญแจหัวใจ ให้แสงชัย ความหวังใหม่ ชีวิตใหม่ อนาคตที่สดใส ได้ส่องสว่างนำทางชีวิตเรา ให้ก้าวออกมาจากมุมมืดของก้อนเมฆฝน
ยอมให้แสงแรกของวันใหม่ เป็นแสงไฟที่นำทางชีวิตเราไปสู่ ความรัก ความสุข ความสมหวัง ปรารถนา สิ่งที่ดีงามในชีวิต