2วัย ว้าวุ่น (NC)

Sun Say.......
นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่ผมต้องมางานศพของญาติตัวเอง ผมได้แต่มองเธอที่กำลังร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด แม้แขกจะกลับหมด เธอก็คงยังนั่งร้องไห้อยู่หน้าโลงศพของสามีเธอ ลูกสาวและลูกชายของเธอต้องคอยปลอบอยู่ข้างๆไม่ห่าง
อยากเข้าไปปลอมเธอ แต่ในฐานะอะไรล่ะ ฐานะญาติคนนึงก็แล้วกัน
" ซี ไหวไหม นนท์มันไปสบายแล้ว แต่เธอต้องอยู่ต่อ "
" ฉันบอกพี่นนท์ตลอดเลย ว่าทางลงเขามันมึด ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องออกกลางคืน แต่เค้าไม่ฟังฉันเลย ฮื้อออออ " เธอร้องไห้แล้วโผลกอดผม เธอปล่อยโอออกมาอย่างหนัก ผมได้แค่ลูบหลังของเธอเบาๆเป็นการปลอบเท่านั้น แม้ผมจะยังรักเธออยู่ แต่ตอนนี้มันยังไม่ใช่เวลา
แต่หลังจากนี้มันจะเป็นเวลาของผมอีกครั้งแล้ว