storyไม่ได้ตั้งใจรัก (ดวงใจของธาวิน)

คำโปรย:
เคยปล่อยให้เขาเดินจากไปโดยที่ไม่เคยรั้ง แต่เมื่อเวลาผ่านไปเขาเดินกลับเข้ามา และบอกว่ากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอกลับเพิ่งจะรู้ใจตัวเองว่าขาดเขาไม่ได้
****************************************************************************************************************
**ส่วนหนึ่งของเรื่อง**

"ถ้าพี่รู้ ว่าการใช้เงินมันทำให้ได้บัวมาครอบครอง พี่คงทำไปนานแล้ว เวลาเปลี่ยนอะไรๆก็เปลี่ยน โดยเฉพาะกับคนที่พี่คิดว่าหยิ่งในศักดิ์ศรีอย่างบัว"

เสียงทุ้มนั้นกล่าวออกมาเบาๆแต่แฝงไปด้วยความรู้สึกบางอย่าง ใบบัวนิ่งฟัง ไม่ได้โง่จนฟังไม่ออกว่าธาวินกำลังพูดจาประชดประชันดูถูกดูแคลนเธออยู่ แล้วอย่างไรเล่าในเมื่อเขาพูดจริงทุกอย่าง อะไรที่ทำให้เธอต้องมายืนอยู่ตรงจุดนี้ถ้าไม่ใช่เพราะขายตัวแลกเงิน

"แต่รู้อะไรมั้ยบัว พี่กลับโกรธและเกลียดบัวไม่ลงสักที พี่มันโง่ โง่ที่ครั้งหนึ่งเคยรักบัวมากใช่มั้ย?"

ร่างสูงหันมายืนประชันหน้าสบตากลมโตของหญิงสาวตรงๆ ใบบัวกำหมัดแน่นเม้มปากพรางสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ

"จะพูดเรื่องเก่าไปทำไมคะ ในเมื่อทุกวันนี้พี่วินก็มีคนที่อยู่ข้างๆเหมาะสมกับพี่วินทุกอย่างแล้ว"

"พี่จะมีหรือไม่มีแล้วอย่างไร ในเมื่อบัวก็ไม่ได้รักพี่อยู่ดี"

แพขนตากระพริบถี่ๆเมื่อธาวินเอ่ยประโยคนี้ออกมา ร่างเล็กเบนหลบสายตาเขาเล็กน้อยยกมือขึ้นกอดอกข่มอารมณ์เซนซิทีฟผลจากคำพูดของธาวินเอาไว้ข้างใน ใบบัวกำลังรู้สึกถึงความสับสนของอารมณ์บางอย่างที่พุ่งเข้ามาหลังจากนั้น จะบอกความจริงเขาอย่างไร และบอกไปแล้วฟีดแบคหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร สุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครได้ประโยชน์อะไรจากเรื่องนี้เลย สู้ให้ธาวินเข้าใจผิดไปตลอดชีวิตยังง่ายกว่าการที่เธอสารภาพความจริงออกไปแล้วทำให้เขาต้องมีปัญหากับภัทรา

"ทุกอย่างมันกลายเป็นอดีตไปแล้วค่ะ"