SET สุดจะคลั่งรัก

หนังสือเซตนี้มีทั้งหมด 2 เรื่อง คือ

เพราะรักยากหักห้ามใจ
คืนร้อนสู่วันวิวาห์

************************************

เพราะรักยากหักห้ามใจ

เพราะรักเธอจึงยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเขามาครอบครอง
แต่ทว่าเขากลับกางกั้นสถานะของเธอเป็นแค่น้องสาวของเขาเท่านั้น
===============
“อาย!” เขาเอ่ยเรียกชื่อเธอด้วยความตกใจและคาดไม่ถึง อนันตรายกยิ้ม เมื่อคนใต้ร่างตกหลุมพรางของเธอเข้าอย่างจัง

“นี่พี่รันเชื่อเหรอคะ ว่าอายจะเมาจริงๆน่ะ เหล้าแค่นี้ ทำอะไรอายไม่ได้หรอกค่ะ” หญิงสาวพูดพร้อมกับเอามือลูบไล้ไปยังแผงอกแกร่งที่โผล่พ้นกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาอย่างย่ามใจ เธอไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะไม่รู้สึก ศีรษะทุยสวยก้มลงไปจนเกือบจะชิดใบหน้าคมเข้ม
“อื้อ...” ริมฝีปากบางไล้เลียไปตามริมฝีปากหยักบางเฉียบ กัดเบา ๆ พอให้เขารู้สึก ก่อนจะสอดปลายลิ้นเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากชายหนุ่ม รสชาติแอลกอฮอล์ที่ติดอยู่กับปลายลิ้นทำให้เธอรู้สึกมึนงง เมื่อลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดพัวพันกับลิ้นเล็กจนเป็นเนื้อเดียวกัน แต่ทว่าด้วยความความไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยดูเงอะงะไปบ้าง แล้วทันทีที่ปากบางสัมผัสลงมาก็ราวกับมีกระแสไฟแล่นไปทั่วร่าง
==============
“จับโจรก็ต้องจับด้วยวิธีนี้เท่านั้นแหละค่ะ พี่รันก็รู้ ถ้าป๊าไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้ ป๊าก็คงจับอายไปแต่งงานกับคนอื่นอีกเป็นแน่ ทีนี้ป๊าจะต้องได้เห็น ว่าผู้ชายที่ป๊าคิดว่าดี มันก็แค่ไอ้ชั่วบ้ากามคนหนึ่งเท่านั้นแหละค่ะ” ชรัลย์ถึงกับสะดุ้งเมื่อรู้สึกโดนด่าไปด้วย

“แต่สำหรับพี่รัน ต่อให้บ้ากามยังไงอายก็รักนะคะ”

***********************************

"มีอะไรเหรอคะ ถึงเรียกปรางค์...เอ่อดิฉันมาคุยที่นี่" เธอพยายามหลบเลี่ยงสรรพนามแทนตัว เดี๋ยวเขาจะหาว่าตีเสมอผู้ใหญ่

"ดูห่างเหินจังเลยนะ อย่าลืมสิ ว่าเราเป็นญาติกัน" ญาติกับผีน่ะสิ หญิงสาวนึกก่นด่าในใจ แต่ก็พ้นสายตาของเขาไม่

"เรื่องคืนนั้นพี่อยากจะรับผิดชอบ"

ยามนอกเวลางานเขามักจะแทนตัวเองว่าพี่เสมอ แต่ให้ตายสิทำไมเธอต้องใจสั่นด้วยนะ และมันดูว่าเราสนิทกันมากเมื่อเมื่อก่อน

"ไม่จำเป็นหรอกค่ะ ถือว่าคืนนั้นเราก็สนุกกันไม่ใช่เหรอคะ" พูดไปก็อยากจะตบปากตัวเองสักฉาด ดูเป็นสาวแก่กล้ามากเลยค่ะ แต่จริงๆภายในกายเธอนั้นเย็นยะเยือกไปถึงกระดูกเลยทีเดียว เมื่อเห็นสายตาขึงเครียดคู่นั้น

"แล้วถ้าท้องขึ้นมาจะทำยังไง" ปรัญรดาถึงกับชะงัก นั่นสิประจำเดือนไม่มาเดือนนึงแล้วนี่น่า...แต่ไม่น่าใช่ เธอมักจะมีปัญหาเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว มาบ้างไม่มาบ้าง เพราะความเครียดที่สะสม และด้วยร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอเพราะช่วงนี้ควงเวรหนักมาก

"ก็เป็นแม่เลี้ยงเดี๋ยวไง....โถ่พี่รุจน์คะ นี่มันสมัยไหนแล้วคะ พี่รุจน์ต้องเข้าใจนะ เราไม่เคยรักกัน แล้วอีกอย่างปรางค์ไม่อยากแย่งของๆใคร"

"แล้วถ้าพี่บอกว่าพี่อยากให้แย่งล่ะ" ดวงตาสีเข้มที่ส่องประกายระยิบระยับนั้น อีกทั้งสีหน้าที่ดูจริงจังของคนที่นั่งจิบกาแฟอยู่ฝั่งตรงข้าม ทำเอามะปรางเปรี้ยวจี๊ดอย่างเธอถึงกับไปไม่เป็น

"แต่ปรางค์ไม่สะดวกค่ะ ขอโทษนะคะ พอดีปรางค์มีเข้าเวรอีกขอตัวนะคะ" คุณหมอคนสวยพยายามควบคุมหัวใจตัวอย่างอย่างสุดกำลัง แม้ในใจลึกๆเธอจะรู้สึกดีใจแค่ใน แต่อีกใจนึงของเธอกลับต่อต้านอย่างที่สุด เพราะเธอรู้ว่ามันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำ