บ่วงร้ายพ่ายหัวใจรัก

"นะ.... ไนท์แค่อยากจัดดอกไม้ให้คุณชาย"
"เธอไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องดอกไม้ของน้องเอม !"
"ทำไมคุณชายต้องโกรธด้วยคะ ในเมื่อก็แค่ดอกไม้เท่านั้นเอง..." รัตติกาลพยายามอธิบายอย่างใจเย็น แม้ความจริงจะกลัวแทบขาดใจที่เห็นเขาโกรธเธอมากแบบนี้
"แต่ดอกไม้พวกนี้มันมีค่ากับฉันมาก มีค่ามากกว่าเธอด้วยซ้ำ รัตติกาล วัณณุวัตณ์ !"
"คุณชายใจร้ายมาก..." ตัดพ้อเขาอย่างน้อยใจสุดขีด คำพูดของเขาทิ่มแทงหัวใจเธอเสียจนแทบไม่อยากหายใจ มีความสุขได้ไม่ถึงวันก็ต้องกลับมาเจ็บปวดเพราะคำพูดร้ายกาจจากผู้ชายที่เธอรักเสียแล้ว
"ฉันจะร้ายได้มากกว่านี้อีก ! สำหรับคนที่ไม่รู้จักที่ของตัวเองอย่างเธอ !"
"แล้วที่สำหรับผู้หญิงอย่างไนท์ มันอยู่ที่ไหนคะ หรือว่ามันไม่เคยมีเลย คุณถึงได้ทำเหมือนไนท์ไม่มีค่าอยู่แบบนี้ !"
"เธอไม่เคยมีความสำคัญกับฉันเลยต่างหากล่ะรัตติกาล... เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่มีที่ให้กับผู้หญิงที่เป็นเพียงผู้อาศัยอย่างเธอ !"
____________________________________