นวลปราง

"ไอ้เอกมันมาทำอะไรที่นี่!"
"คุณเอกมาสั่งขนมค่ะ"
เมื่ออีกคนเลือกที่จะถามกันตรงๆ หญิงสาวก็เลือกที่จะตอบเขากลับไปตามตรงเช่นกัน ไม่นึกเลยว่าคำตอบที่ได้ให้กลับไปนั้น มันจะยิ่งทำให้เขาหัวเสียไปกันใหญ่เมื่อได้ยิน
"มันคงอยากได้ทั้งขนม แล้วก็คนทำสิไม่ว่า! ชอบมันรึไง!" คำถามที่เกิดขึ้นพร้อมแรงกระชากทำให้หญิงสาวตกใจไม่น้อย แต่กระนั้นความรู้สึกโกรธที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนทำให้เธอขึ้นเสียงกับเขาเป็นครั้งแรก ซึ่งก็ทำให้ทัชอึ้งไปนานทีเดียว
"คุณทัช ปล่อยนวลนะคะ!" ต่อให้เขาจะเป็นเจ้าของทุกสิ่งที่นี่ แต่นั่นมันก็ใช่ว่าเขาจะมีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับเธอ และเธอจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองถูกเขารังแกได้อีกแล้ว พอกันที!
"กับฉันทำไมเล่นตัวนัก ทีกับไอ้เอกไม่เห็นเธอจะหวงเนื้อหวงตัวใส่!"อย่าคิดว่าไม่เห็นตอนที่เธอเที่ยวไปส่งยิ้มให้มัน
"นวลไม่เคยทำอะไรแบบนั้น!" แค่คิดเธอยังไม่เคย เรื่องที่เขาว่า คงเป็นการเข้าใจของเขาเพียงคนเดียวเสียมากกว่ามั้ง
"ก็ฉันเห็นมากับตาจะมาโกหกให้ได้อะไร!" ถ้าแบบนั้นสายตาของเขาน่าจะมีปัญหา เพราะเธอไม่ได้ทำอย่างที่เขาว่า
"ถ้าคุณทัชเชื่อตามนั้นไปแล้ว ยังต้องให้นวลตอบอะไรอีกคะ" ในเมื่อเขาปักใจเชื่อแบบนั้นไปแล้ว ก็คงไม่มีประโยชน์ที่ต้องอธิบาย เพราะสุดท้ายแล้วเขาก็ไม่คิดที่จะเชื่อใจกันอยู่ดี
"เห็นเงียบๆ ไม่คิดเลยว่าเธอจะไวไฟแบบนี้ ดูท่าแล้วเชื้อแม่คงจะแรงไม่น้อย!"
"คุณทัช!"
"ฉันพูดผิดตรงไหน หรือลืมไปแล้วว่าแม่เธอทำอะไรกับครอบครัวฉันเอาไว้บ้าง!" ไม่เพียงแต่แอบเป็นเมียลับๆ ของพ่อเขา แต่แม่ของหล่อนยังสร้างสถานการณ์ทำให้ทุกคนเข้าใจผิดด้วยการวางยานอนหลับเขา และนั่นเองที่มันเป็นเหตุผล ว่าทำไมเขากับผู้หญิงคนนี้ ถึงต้องลงเอยด้วยการแต่งงานกัน!