มาเฟียรถซาเล้ง

ทิชา หญิงสาวที่สูญเสียพ่อแม่ไปต้องมาทำไร่องุ่นด้วยตัวเพียงคนเดียว วันหนึ่งได้มาช่วยเหลือ ขุนเขา ที่หนีพวกมาเฟียมาด้วยเนื้อตัวที่บาดเจ็บ

"อยากตายก็เอาสิฉันไม่ช่วย"

'ทิชา' หญิงสาวที่จบบริหารมาแต่ต้องมาเป็นชาวไร่ ชาวสวนที่พ่อแม่รัก แถมยังต้องดูแลลูกน้องและคนแปลกหน้าอีก เธอต้องทำงานและประหยัดเงินให้มากที่สุด

_

'ขุนเขา'มาเฟียผู้มีอำนาจ ที่ต้องพาตัวเองหนีจากพวกลอบกัดจนแทบเอาชีวิตไม่รอดต้องมาขออาศัยที่อยู่และทำงานแลกค่าอาหารรายวัน

_

"ฮือกับข้าวหายไปไหน"

"นี่ไงไข่ดาว"

"กับข้าวที่ฉันทำมันหายไป ฉันจำได้ฉันไม่ได้ทอดไข่ดาวสักหน่อยฮือ"

_

"ทิชาฉันร้อนขอพักก่อนได้ไหม?"

"ไม่ได้นายกินข้าวทุกวันนายต้องทำสิ ทำงานแลกข้าวนะเข้าใจไหม?"

"ขอพักก่อนนะวันนี้ไม่ไหวแล้ว"

_

"แล้วจะไปส่งกับรถไหน"

"นั้นไงรถส่งองุ่น"

"รถซาเล้งเนี้ยนะ"

_

"นายเป็นใครกันแน่"

"ฉันเป็นมาเฟีย"

"นายออกจากบ้านฉันไปเลยนะ"

_
"หาหมอผู้หญิงมาทำคลอดเท่านั้น"
"ตอนนี้ไม่มีหมอ"