แค้นสุมทรวงด้วยรักล้นใจ

"เธียร" ทำทุกอย่างเพื่อให้ผู้หญิงที่ชื่อ "จอมชีวัน" พังพินาศ ตามจองล้างจองผลาญที่เธอทำให้พี่ชายของเขาตาย
โดยที่ไม่คิดว่าวันหนึ่ง จะต้องอ้อนวอนขอความรักจากเธอ...
.
.
.
เมื่อเขารู้ข่าวก็เสียใจเป็นอย่างยิ่ง แม้เราจะไม่ใช่พี่น้องพ่อแม่เดียวกัน แต่ก็เล่นด้วยกันมาแต่เด็ก มารดาเขาอุปการะธีริศที่เป็นลูกของน้องชายท่าน ทั้งยังให้ใช้นามสกุลเดียวกันอีกต่างหาก
แล้วเหตุใดต้องจากไปเพราะผู้หญิงไร้ค่าคนหนึ่งด้วย เธอสมควรจะได้รับความเจ็บปวด ไม่สามารถกลับมายิ้มและหัวเราะแบบมีความสุขได้อีก!
"เงินของเธอ" โยนเงินปึกใหญ่ลงบนเตียง มองหญิงสาวที่นอนคว่ำหน้าหลับตานิ่ง ขณะที่เขาเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเรียบร้อย
รู้สึกสบายตัวขึ้นเมื่อได้ปลดปล่อย จ้องแผ่นหลังเนียนที่รอยสีกุหลายเริ่มจาง เขาไม่ได้ทำด้านหลังไว้ วันนี้ก็ทำรอยด้านหน้าเพิ่มตามแรงอารมณ์ในตอนนั้น
"อย่าลืมกินยาคุม ฉันไม่อยากให้เธอเอาลูกมาเป็นข้ออ้างในการจับฉัน...แต่ถ้าเธอท้องเมื่อไหร่ก็บอกแล้วกัน" เปลือกตาของหล่อนค่อยเปิดอย่างเชื่องช้า ร้าวระบมไปทั่วช่วงล่างจนไม่อยากขยับกาย ทำได้เพียงนอนนิ่งมองเงินที่วางไว้ข้างหมอน น้ำตาซึมทันทีเมื่อศักดิ์ศรีที่เคยภูมิใจนักหนาถูกลดทอนลงจนแทบไม่หลงเหลือ
ถูกแล้วล่ะที่คนอื่นว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัว...เพราะตอนนี้ก็ยอมทอดกายให้ชายอื่นเชยชม
พร้อมรับเงินของเขาเมื่องานเสร็จ
"ฉันจะพาไปทำแท้ง" ไม่ต่างจากที่คิดเอาไว้เท่าไหร่ หล่อนอยากลุกขึ้นกินยาเสียเดี๋ยวนี้ชายหนุ่มจะได้เลิกดูถูกกันสักที แต่ร่างกายที่เจ็บปวดทำให้ต้องนอนนิ่ง หลับตาลงไม่โต้ตอบ ฟังเสียงประตูที่ปิดลงเหลือหล่อนในห้องเพียงลำพัง
จอมชีวันปล่อยโมโหด้วยความเคียดแค้นกับชะตาชีวิตแสนอาภัพของตัวเอง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหลุดพ้นจากบ่วงเวรบ่วงกรรมบ้าๆ นี่สักที
เธอไม่อยากเจ็บเพราะถูกคนที่รักทำร้ายจิตใจอีกต่อไปแล้ว...
.
.
.
คำเตือน
มีฉากแรงอารมณ์ของตัวเองค่อนข้างเยอะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน