รักสุดท้ายของยัย six sense

หลังจากพ่อเสียชีวิตลูกเทวดาก็กลายเป็นลูกนางทาส วันหนึ่งอยากเป็นคนดีผดุงความยุติธรรมให้เพื่อนแต่ดีผิดจังหวะ ต่อยผิดคนเสียได้ เรื่องราวควรจบแค่ตรงที่เธอวิ่งหนี แต่เคราะห์ซ้ำกรรมซัด คนที่ต่อยดันเป็นเจ้าหนี้ของแม่เลี้ยงเธอ เขาเลยเจรจายกหนี้ให้แม่เลี้ยงส่งตัวเธอมาให้เขาทารุณ ณิชาหาทางหนีกับกุมารน้อยทุกวัน แต่ฝั่งเจ้าหนี้ก็มีเพื่อนดีกรีผู้มีอิทธิพลคอยหนุนหลัง ไหนจะเรื่องราวเมื่อยี่สิบปีก่อนที่ตัวเธอเคยข้องเกี่ยวกับ เฮือน อัศวนนห์ บ้านเรือนไทยร้างทางภาคเหนือ...

"ไอ้ภาคเพื่อนอย่า..เสียใจได้แต่อย่าเสียสติเพื่อน มึงตายแล้วใครจะดูแลแม่กับลูกวะ" คริสตัลใส่ไฟเข้าไปกอดเพื่อนจากด้านหลังทำท่ายื้อแต่จริง ๆ แล้วก็ใช้จังหวะชุลมุนจิ้มคอเพื่อนจนได้เลือดจริง

"ไอ้ทัพ" ภาคินเรียกชื่อเพื่อนเสียงดังอยากตกใจ มันจะฆ่าเขาอีกแล้ว

"ไอ้ภาค" คริสตัลเรียกชื่อเพื่อนเสียงหวนน่าสงสารนักหนา ก่อนจะกระซิบ "จิ้มนิดจิ้มหน่อยพอให้มีเลือด แขกจะได้เชื่อ"
เมื่อปูแผนเสร็จสองหนุ่มลูกครึ่งก็ปล่อยบทโศกคนนึงอยากลาโลกอีกคนก็ยื้อลมหายใจไม่ยอมปล่อย
ลำคอที่เริ่มมีเลือดทำเอาแขกบางคนทนไม่ไหวเป็นลม เกิดเหตุชุลมุน ณิชาภัทรต้องเรียกให้คนงานเชิญแขกกลับ
ด้านดินเองก็มารับหน้าส่งแขก ตอนนี้กลางชานเรือนจึงมีเพียงสองเพื่อนซี้ยื้อฉุดส้อมกันไปมาปากก็ร้องโวยวายจนหลายคนเวียนหัว

"ฮือออ ปล่อยกูไอ้ทัพ" ดิ้นหนี

"โฮฮฮฮ ไอ้ภาค ม่ายย" ตะครุบกอด