ข้ามเวลาพิชิตรัก เล่ม 3

ม่อเสี่ยวม่อถูกท่านแม่มองจนรู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง ลูบหน้าตนเองแล้วยิ้มแหยๆ "ท่านแม่ อย่ามองข้าแบบนี้สิ ข้าไม่ชิน"

"แม่คลอดเจ้ามา เจ้าเป็นคนอย่างไร แม่จะไม่รู้เชียวหรือ เจ้าโกรธเกลียดปู่ย่ากับพ่อของเจ้า แม่รู้ดี เมื่อก่อนทุกครั้งที่เจ้าต่อกรกับพวกเขา มีครั้งไหนบ้างที่เจ้าไม่บาดเจ็บกลับมา เก่งกาจเหมือนตอนนี้เสียที่ไหน คิดแผนการธนูนัดเดียวได้นกสามตัวไม่พอ วาจาที่พูดออกมายังสามารถฆ่าคน้ตายได้ แม่เริ่มสับสนไปหมดแล้ว"
"ท่านแม่บอกเองกับปากว่า เมื่อก่อนข้าบาดเจ็บทุกครั้ง ถูกพวกเขาทุบตีมาหลายครั้งหลายครา ครั้งก่อนเกือบจะถูกท่านพ่อเตะจนตาย ข้าจะไม่รู้จักรอบคอบขึ้นบ้างเลยหรือ ข้าอายุแค่นี้ พวกเขาเป็นผู้ใหญ่ ข้าสู้ตาต่อตาฟันต่อฟันกับพวกเขา คนที่เสียเปรียบทุกครั้งก็คือข้า ข้าย่อมต้องหาวิธีแก้ไข เปลี่ยนวิธีการต่อกรกับพวกเขา"
"เมื่อก่อนข้าไม่มีความสามารถ ยามนี้มี..." ม่อเสี่ยวม่อทำปากบุ้ยใบ้ "มีเขาคอยช่วยเหลือ ข้าจะกลัวอะไรอะไรอีก"