เพชรพญายม

เสียงกลองย่ำค่ำเพิ่งจะจางหายไป บ้านท่าต่อมืดมัวลงอย่างรวดเร็ว เสียงฟ้าคำรามครืน ๆ รอบทิศ อีกไม่นานฝนคงจะตกหนัก เพราะใกล้เข้าพรรษาเต็มที พ่อเฒ่าแม่เฒ่าสองผัวเมียที่เพิ่งกลับจากวัด เดินลงไปอาบน้ำที่ตีนท่าอย่างเคยเป็นกิจวัตร...
วันนี้มันร้อนอบอ้าวผิดปรกติ เหมือนหัวใจพ่อเฒ่าผลที่รู้สึกหงุดหงิดมาตั้งแต่เช้า แม้จะเข้าวัดฟังเทศน์ฟังธรรมมาแล้ว มันก็ยังรุ่มร้อนพิกล พอเดินลงตีนท่าวางอาวุธเขี้ยวเล็บที่แกพกติดตัวไม่เคยห่างตามประสานักเลงเก่า หนังตาก็กระตุกริก ๆ แกสะดุ้งมองบรรยากาศรอบตัวอย่างคนถือโชคถือราง
ค่ำวันนี้มันช่างเงียบสงัดวังเวงนัก !
แม้แต่ไอ้ด่างที่มันวิ่งตามลงมาที่ตีนท่าทุกเย็น และมันจะวิ่งเล่นอย่างคึกคะนองไปมาคอยแกกับเมียอาบน้ำ วันนี้มันกลับเดินตามมาอย่างหงอย ๆแล้วลงนอนหมอบมองแกด้วยสายตาละห้อยพิกล
"รีบ ๆ อาบเข้าเถอะแม่ผัน แล้วก็รีบ ๆขึ้นเรือนไปซะ.."แกเร่งแม่เฒ่า
แม่เฒ่าผันผิดสังเกตน้ำเสียง ถามอย่างสงสัย
"ทำไมล่ะ ?"
"จะได้รีบ ๆ ขึ้นไปช่วยนังเพ็ญมันต้มแกงเอาไว้ทำบุญ พรุ่งนี้มันวันพระนี่นา..." พ่อเฒ่าผลอ้างเหตุผลบอกเมียคู่ทุกข์คู่ยาก
"พิลึกจริงพ่อนี่..."