พี่สาว ที่รัก

"อุ๊ย พี่สร"
"จะรีบถอดทำไม หนูไม่อยากใส่แล้วเหรอ ไม่ถอด ได้ไหม"
"มะ เมา ก็ไปนอนค่ะ มือไม้อยู่ไม่นิ่งเลย"
"นะคะ นะ อย่าเพิ่งถอดแหวนของพี่ ได้ไหม"
หมดกัน บทจะอ้อน น้ำเสียงนุ่มนวลของพี่สรก็น่าหลงใหลและชวนให้เคลิ้มตามไอร้อนที่เป่ารดใบหู จนกัญญราต้องขยับหนี แต่ก็ไปไม่เป็นที่ร่างเบียดชิดกระชับอ้อมแขน มิหนำซ้ำยังแนบแก้มคลอเคลียเหมือนลูกแมวน้อยให้หัวใจของเธอเต้นรัว
"หนูหญิง ไม่ชอบกลิ่นไวน์เหรอคะ"
"ปะ เปล่าค่ะ แค่... อุ๊ย พี่สร"
"จ๋า... "
"อย่าซนสิคะ พอแล้ว" นอกจากมือไม้จะอยู่ไม่นิ่ง ริมฝีปากที่มีไออุ่นก็เริ่มแตะสัมผัสแผ่วเบาละไปเรื่อย จนกัญญราเริ่มกลัวใจตัวเองที่ไม่กล้าขัดขืนฝืนแรง ไม่รู้เหมือนกันว่า... ทำไม


---

ความรัก... ในวัยเยาว์
ใครว่ามันเป็นเรื่องเพ้อฝันที่ผ่านคืนวันก็เลือนหาย
สำหรับ กัญญรา แล้ว ไม่ใช่เลย

เธอยังจำได้ดีว่า พี่สร ช่วยแต่งตัวให้ตุ๊กตาน่ารัก
ช่วยจัดทรงผมสีทองที่ทำจากเส้นใยสังเคราะห์
แล้วตั้งชื่ออย่างน่าเอ็นดูว่า หนูหญิงน้อย

---

ฝากผลงานจากนามปากกา ชบาไพร ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่สนับสนุนเสมอมาค่ะ ^_^