โซ่รักภรรยาที่ถูกลืม

ฉันจะออกจากห้องนี้ไปก็ได้ค่ะ แต่คุณต้องกลับไปหย่ากับฉันก่อน เพราะฉันไม่อยากผูกติดกับคุณอีกแล้ว"
"กลับไปหย่ากับเธองั้นเหรอ นี่เธอกำลังพูดถึงเรื่องอะไรกัน"
พลอยทิวาหัวใจเจ็บแปลบ นี่เธอหลงรักคนอย่างเขาได้ยังไง แม้แต่หน้าเธอเขายังจำไม่ได้เลย
"ดูให้เต็มตาเลยนะคะ เผื่อคุณจะจำได้ ว่าฉันนี่แหละคือภรรยาที่คุณเคยจดทะเบียนสมรสด้วย"
พลอยทิวากล่าวอย่างโมโหไม่กลัวตาย พร้อมกับยื่นกระดาษมากระแทกอกแกร่งของเขาอย่างแรง ๆ โทมัสกระชากทะเบียนสมรสมาดูด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตกใจหน้าซีดเล็กน้อย
"เธอคือยัยเด็กกะโปโลคนนั้น"
..............................................................................................
“ฮันนี่หนูมากับใคร”
“หนูมากับพี่บัวค่ะ แต่หนูให้พี่บัวกลับไปแล้ว นั่นไงคะพี่บัวยังยืนอยู่ที่ร้านขนมเค้กเพื่อจ่ายเงินอยู่เลยค่ะ แต่หนูจะไม่กลับไปกับพี่บัวแล้วนะคะ หนูจะอยู่กับคุณพ่อและคุณแม่”
ดวงตากลมโตคู่เล็กเงยหน้าขึ้นมองดวงหน้าคมหล่อเหลาของบิดาที่ดูตัวสูงมาก จนหนูน้อยถึงกับชักเมื่อยคอ ฮันนี่ปล่อยมือจากมารดาเดินไป ยกมือไหว้ย่อยังสวยงามต่อหน้าของโทมัส พร้อมรอยยิ้มกว้างเต็มไปด้วยความมีเสน่ห์
“คุณพ่อ คุณพ่อกลับมาแล้ว ทำไมถึงไม่มาหาฮันนี่ด้วยล่ะคะ”