เขาเรียกเธอว่านางบำเรอ

เธอนี่เสน่ห์แรงไม่เบาเลยนะ..ทั้งพ่อฉันทั้งเพื่อนฉันแล้วไหนจะยังเสี่ยอะไรนั่นอีก"

“ฉันจะบอกให้นะอย่างเธอเต็มที่ก็เป็นได้แค่นางบำเรอ จำไว้ว่าเธอไม่ได้มีค่าอะไรเลยสำหรับพ่อฉัน”
“งั้นเหรอคะ ถ้างั้นคุณก็ควรจะรู้เอาไว้ด้วยว่าผู้หญิงที่ไม่มีค่าอย่างฉันอย่างน้อยก็ทำให้พ่อของคุณต้องจ่ายเงินสิบล้านบาทเพราะฉัน”
หญิงสาวเชิดหน้าท้าทายนึกอยากจะเอาชนะ คนอะไรไม่เคยคิดจะฟังคนอื่นพูดแถมยังคิดเองเออเอง
“อะไรนะ!..สิบล้าน..หึไม่มีทางเป็นไปไม่ได้ ฉันไม่เชื่อเธอหรอกว่าพ่อฉันจะยอมจ่ายตั้งสิบล้านให้ผู้หญิงอย่างเธอ”
“ถ้างั้นคุณก็ลองไปถามพ่อคุณดูสิคะ”
“ฉันถามแน่เธอไม่ต้องมาท้าฉัน..”
“ปล่อยค่ะ!..ฉันเจ็บ”
คิมหันต์จำเป็นต้องปล่อยเธอตอนนี้เขาควรจะถามพ่อเขามากกว่าว่าที่เมษาพูดมานั้นเป็นความจริงหรือว่าเธอต้องการยั่วให้เขาโมโหเท่านั้น