เศษใจที่ไม่ปรารถนา

"ทั้งที่เราก็แต่งงานกัน แล้วพรีมก็อุ้มท้องลูกของคุณอยู่ แต่คุณกลับไม่เคยสนใจไยดีอะไรพรีมเลย พรีมขอถามหน่อยเถอะ จบป่านนี้แล้วคุณยังลืมคนเก่าไม่ได้อีกเหรอ" เธอพอจะรู้อยู่บ้างว่ากรวัฒน์กับคนรักเก่าพวกเขารักกันมากแค่ไหน

แต่ตอนนี้เวลามันก็ผ่านมานานแล้ว และผู้หญิงคนนั้นก็แต่งงานมีครอบครัวมีลูกตั้งนานแล้ว แต่เขาก็ยังจมปลัก ยังรักหล่อนอยู่ จนเหลือแค่เศษความรักที่หยิบยื่นมันมาให้เธอ

กรวัฒน์ไม่ตอบอะไรทั้งนั้น เขาเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

"พรีมรักคุณ มอบความรักให้คุณไปทั้งหัวใจ แต่คุณกลับไม่เคยรักพรีมอย่างเต็มหัวใจเลย" เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเอ่ยถามออกไปอีกครั้ง "พรีมขอถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย คุณคิดจะลืมเขาบ้างไหมคุณเกื้อ"

"ผมไม่รู้" เอ่ยออกมาทั้งที่ยังหลบหน้า

"แต่ถ้าคุณยังลืมเขาไม่ได้ พรีมก็ไม่อยากทนอีกแล้ว การที่รักใครสักคนแล้วเขายังลืมคนเก่าไม่ได้มันเจ็บปวดมากนะคุณเกื้อ"

"แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง"

"เราหย่ากันเถอะค่ะ ระหว่างเราพอแค่นี้"

"แล้วแต่คุณเลย ถ้าอยากหย่าผมก็คงไม่รั้ง"