ไม้กันผีอย่าหนีนะ

วาดฝันซึ่งกลัวผีเป็นชีวิตจิตใจ แต่กลับต้องมาเห็นผีแทบจะตลอดเวลา เขาพยายามหาคนช่วยจนเจอเข้ากับหมอดูที่ค่าครูก็แพงแสนแพง แต่ปากเสียที่ไล่ลูกค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ
"เปิดหน่อย เปิด..." เสียงข้างนอกเปลี่ยนเป็นเร่งเร้า ประตูถูกเคาะแรงขึ้น ๆ วาดฝันขบกัดริมฝีปากใช้ความเจ็บปวดข่มความอยากตะโกนไล่สิ่งที่มาก่อกวน เขารู้ดีว่าถ้าเมื่อไหร่ที่เผลอตอบรับหรือทำเสียงให้รู้ว่ามีคนอยู่ในห้อง ไอ้สิ่งนั้นมันจะยิ่งได้ใจ "เปิดให้หาลูกตาหน่อย!!!"