เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวในหัวใจ

"ในยามที่สายลมพัดผ่าน นายจะคิดถึงเราใช่มั้ย"
อคิระมองทะเลที่แสนกว้างใหญ่ เขาอยากจะบอกให้พนิตาได้รู้ว่าเขาคิดถึงเธอทุกเวลา ตราบเท่าที่เขายังมี
ลมหายใจ เขาก็ยังจะคิดถึงเธอเสมอ
"ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอต้องเจอกับอะไรแบบนี้อีกพระพาย"

"โครม!!!"
ร่างบางลอยตามแรงชนและพุ่งไปข้างหน้าพร้อมตกลงมาเลือดไหลนองตรงพื้น เอมอรตั้งสติได้เกิดความกลัวจับใจ
"แม่!! แม่ช่วยเอมด้วย ฮือ ฮือ"
ที่พึ่งเดียวคือกรองแก้ว ทันทีที่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น กรองแก้วรีบให้คนของเธอมาจัดการ โดยนำเอมอรกลับมา อย่าให้ถูกจับได้เด็ดขาด เพราะอนาคตของเอมอรสำคัญที่สุด
"มันจะตายมั้ยแม่ ฮือ"

"อยู่บนฟ้าเป็นยังไงบ้างพระพาย มีความสุขดีใช่มั้ย เราอยู่ทางนี้ดีขึ้นแล้วนะ เราใช้ทุก ๆ วันเพื่อคนที่เรา
และพระพายรัก ทำตามที่พระพายขอไว้ เมื่อเราเจอกันอย่าลืมให้รางวัลเรานะ"
สายลมที่พัดผ่านเข้ามาเป็นเหมือนการตอบรับจากพนิตา ตอนนี้เธอคงรับรู้แล้วว่าเขารักและคิดถึงเธอ เธอรับรู้แล้วว่าเขาทำตามที่เธอต้องการ
"แล้วเราค่อยเจอกันนะครับ สุดที่รักของผม"