อย่าปล่อยให้คุณธินกินของหวาน

นายเอกเคยเป็นคนรักของพระเอกเมื่อหกปีก่อน แต่ในปัจจุบันนายเอกกลับจำไม่ได้และกำลังเป็นเชฟที่ถังแตก จนได้รับอีเมลจากพระเอกให้ไปทำงานเป็นเชฟส่วนตัวของลูกชายที่คฤหาสน์ นายเอกตอบตกลงทันทีโดยไม่ทันได้คิด กระทั่งได้ย้ายเข้ามาในคฤหาสน์แล้วนายเอกต้องทนรับแรงกดดันของพระเอกที่เนี้ยบตัวพ่อ แถมยังเกลียดขนมหวานเข้าไส้ ผิดกับลูกชายตัวน้อยวัยห้าขวบที่ชอบขนมหวานมาก

นานวันเข้านายเอกกลับรู้สึกแปลก ๆ กับพระเอก หัวใจเต้นแรงโดยไม่มีสาเหตุ ลูกชายของพระเอกชอบนายเอกมากส่วนพระเอกก็ใจร้ายกับนายเอกมาก

แนวโรแมนติก | คลายปม | ฟีลกู๊ด

(เนื้อหาบางส่วนในเล่ม)

"นี่มัน"
"ผมเป็นเจ้าหนี้ของคุณ" เสียงทุ้มต่ำของธามธินเอ่ยออกมาอย่างมั่นคงแต่ทว่ามันกลับทำให้หัวใจของพิณพายกระหน่ำเต้นแรงจนแทบทะลุออกมาจากอก
เขาแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
"คะคุณหมายความว่ายังไง นี่มันเรื่องบ้าอะไร"
"หมายความตามที่คุณเห็น" ธามธินเอียงศีรษะเล็กน้อย "หนี้ทั้งหมดของคุณ ผมซื้อมาแล้ว" พิณพายเบิกตากว้าง ดวงตากลมโตสั่นไหวระริก
เจ็ดล้านห้าแสนบาททั้งหมดนั้นตอนนี้กลายเป็นหนี้ที่เขาต้องใช้คืนกับธามธินเพียงคนเดียว
"ทำไม"
"เพราะผมไม่ชอบให้ของที่เป็นของผมตกอยู่ในมือของคนอื่น"
***********
บนหน้าซองมีลายเซ็นเพียงคำเดียวด้วยลายมือคุ้นตา ‘ธามธิน’
พิณพายกลืนน้ำลายเหนียวลงคออย่างยากลำบากก่อนจะเปิดซองออกมา ภายในมีแค่กระดาษแผ่นเดียว ตัวอักษรเรียงร้อยด้วยลายมือที่เขาแน่ใจว่าไม่ใช่ของใคร
‘อย่าคิดว่าผมปล่อยคุณให้เป็นอิสระ คืนนี้ผมจะกลับมาทวงคำตอบจากคุณ…ว่าเมื่อคืนคุณต้องการผมหรือแค่เล่นไปตามน้ำ’