โซ่สามี

"คุณท้อง"
"ท้อง...แล้วไงคะ" สุดท้ายเขาก็เอาเรื่องลูกมาอ้างเพื่อที่จะไม่หย่า คนเห็นแก่ตัว
"ไม่สงสารลูก?" ในหัวตอนนี้ โตมรคิดได้อย่างเดียวว่าต้องยกเอาลูกมาอ้าง เพราะถ้าหวังจะให้ย่าหรือพ่อกับแม่มาช่วยพูด พวกท่านก็ไม่มีทางช่วยเขาแน่
รักและเอ็นดูมธุรสขนาดนั้น
"สงสารเรื่อง?" มธุรสย่นคิ้วถามกลับ เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่าความเห็นแก่ตัวของโตมรจะไปสุดที่ตรงไหน ถ้าเธอยืนกรานว่าอย่างไรก็จะหย่า อยากจะรู้เหมือนกันว่าเขาจะใช้วิธีไหนมาหยุดไม่ให้มีการหย่าเกิดขึ้นได้
"พ่อแม่หย่ากัน คงไม่ดีกับเด็ก" เบือนหน้าหนี ไม่อยากให้มธุรสมองเห็นแววตาอ่อนแอของเขา
"รสไม่สนค่ะ ใครจะคิดยังไงก็ช่าง รสมีปัญญาเลี้ยงลูก คุณโตก็รู้อยู่แล้ว เราอย่าเสียเวลาดีกว่า หย่าให้มันจบๆ เหมือนที่คุณโตต้องการดีกว่าค่ะ" ทำไมต้องใช้ชีวิตด้วยการแคร์ความรู้สึกของคนอื่นด้วย ในชีวิตของเธอ มีแค่ไม่กี่คนที่ต้องถนอมความรู้สึกไว้
"ถ้าย่ากับแม่รู้ว่าคุณท้อง..."
"พนันกันไหมล่ะคะ ว่าเราจะได้หย่ากันไหม?"

--------------------
**นิยายรักไม่มีนอกกายนอกใจ
**โปรดโหลดตัวอย่างก่อนกดซื้อ