สุดฟ้าคีราลัย (At First Light)

เจ้าหญิงผู้เยือกเย็นแห่งห้องฉุกเฉินของเขา
แม่เสือสาวที่ดุได้เหมือนลูกแมว
ผู้หญิงที่ทำให้เขามีคำถามมากมาย
แม่ดอกไม้บอบบางแต่มีกลิ่นหอมชวนหลงใหล
เก็ดถวาเหมือนประตูบานใหญ่ที่ลงสลักลั่นดาลไว้แน่นหนา
"ต่อให้มืดกว่านี้อีกร้อยเท่า ผมก็เห็นคุณเสมอ"
เขาบอกว่าตัวเองไม่ใช่สุภาพบุรุษ ไม่ใช่ผู้ชายธงเขียว
เพราะฉะนั้นไม่ว่าเธอจะเป็นใครมาจากไหน ก็อย่าน่ารักจนท้าทายระบบอย่าง เหมราช เฮคเตอร์ แฮมิลตัน !

+++

ใครที่รอเหมราช เฮคเตอร์ แฮมิลตัน พี่ใหญ่แห่งตระกูลแฮมิลตัน กับคุณหมอเก็ดถวามาหลายปี
วันนี้เก็บกระเป๋า กอดพาสปอร์ต ใส่ลองจอน และพกเสื้อกันหนาวบินข้ามฟ้าไปเล่นหิมะที่คีราลัยได้เลยค่ะ
ส่วนใครที่ยังจำหนูนา พี่บาส พี่วินด์ หนูอัณณ์ วิคเตอร์ น้องเฟอร์ พี่น้องแฮมิลตันก็มาแจมให้พอได้หายคิดถึงกันนะคะ ^_^

+++

"ไหนว่ามีธุระในไร่ แต่ทำไมมาอยู่ที่นี่ หลบหน้าผมทำไม หืม" เขาย้อนถามเสียงนุ่ม เหมือนไม่ใช่เสียงทริปเปิลเอชที่เคยดุลูกน้องอยู่ปาวๆ
"ไม่ได้หลบค่ะ" แค่กำลังจัดการความรู้สึกตัวเองให้ไปในทางที่ควรจะเป็น...ก็เท่านั้น
"แคท คุณอายุยี่สิบแปด ผมสามสิบสี่ เราโตกันมากพอแล้วที่จะพูดเรื่องนี้กันได้ตรงๆ" แต่สาวยี่สิบแปดยังไม่ยอมลงให้ง่ายๆ
"ฉันก็ไม่ได้พูดอ้อมค้อมตรงไหนนี่คะ"
"ผมชอบคุณ"
เก็ดถวานิ่งอึ้งตะลึงงันเมื่อผู้ชายวัยสามสิบสี่สอนให้เธอได้รู้อีกครั้งว่าการพูด ตรงๆ ที่แท้จริงนั้นต้องทำแบบไหน ดวงตาสีสนิมไม่ละหายไปไหนแม้เสี้ยววินาทีตอนที่เขาพูด ตรงๆ
"ชอบมากด้วย"
"คุณ..." คุณหมอตัวชาเหมือนแข้งขาจะอ่อน หัวใจที่กำลังโลดแล่นพองคับอกฝั่งหนึ่งกำลังเข้าโรมรันกับอีกฝั่งที่กำลังยกถึงความไม่เหมาะสมร้อยแปดพันประการขึ้นมาหักล้าง
"คุณจะมาชอบฉันได้ไง เราเพิ่งเจอกันได้ไม่นาน ไม่นับที่ฉันบังเอิญช่วยน้องๆ คุณที่เหตุระเบิดคราวนั้น เราก็แทบไม่รู้จักกันเลย"
"ผมกำลังขอโอกาสทำความรู้จักกับคุณให้มากขึ้นอยู่นี่ไงครับ"
เก็ดถวาอึ้งไปอีกครั้ง ถ้าเขาไม่ใช่ที่ปรึกษาของปารัช พลเทวา และถ้าเธอเป็นคนอื่น...เป็นคนอื่นที่ไม่ใช่อคิรกาลแห่งคีราลัย มันคงง่ายกว่านี้มากนัก
"ฉันไม่เหมาะกับคุณหรอก ฉันจืดชืด บ้างาน ไม่ชอบสังคม แข็งกระด้าง เย็นชา เป็น...ก้อนน้ำแข็งเดินได้"
"คุณอ่อนโยน มีนํ้าใจ เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว ฉลาดและมีเสน่ห์" เขาแก้ให้ในทุกคำด้วยรอยยิ้มละลายใจ "คุณไม่ใช่ก้อนน้ำแข็ง แต่เป็นวอดก้าห้าสิบดีกรีสำหรับผม กิริยา ท่าทาง สายตา ความคิดของคุณ มันทำให้ผม...ใจเต้นแรงมาก...แบบไม่เคยเป็นมาก่อน"
เหมราชยิ้มบางอย่างยอมจำนน แต่ถึงชะตาไม่ลิขิต เขาก็จะลิขิตด้วยตัวเองอยู่ดี !
ผมอยากได้คุณ...ไม่ว่าคุณจะเป็นหมอ เป็นเจ้าของไร่ เป็นลูกสาวนายพล หรือเป็นเจ้าหญิง ไม่ว่านานแค่ไหน ต้องเจอกับอะไร ผมก็จะเอาคุณมาให้ได้ !