“โตมากับคำว่าไม่เป็นไร”

เราโตมากับคำว่า "ไม่เป็นไร"
คำที่เอาไว้ปลอบคนอื่นทั้งที่ตัวเองยังเจ็บ
คำที่ใช้ห้ามน้ำตาทั้งที่ข้างในล้าเกินจะฝืน
คำที่พูดซ้ำ ๆ จนเราลืมไปว่า
เราก็เป็น "คน" ที่ควรรู้สึกได้เหมือนกัน

หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่คู่มือปลอบใจ
แต่มันคือ "ที่พัก"
สำหรับหัวใจที่โตมาโดยไม่มีที่ให้พัง
หัวใจที่เคยต้องเก่ง
ต้องเข้าใจ
ต้องยืนอยู่ตรงนั้นแม้ไม่มีใครอยู่ด้วย

หากคุณเคยเงียบ
เคยอดทน
เคยฝืนเพราะไม่อยากให้ใครลำบากใจ

ขอให้หนังสือเล่มนี้
เป็นเสียงเบา ๆ ที่กระซิบบอกคุณว่า

วันนี้คุณไม่ต้องเข้มแข็งก็ได้นะ