หลงกลิ่นหลานรหัส

(" จากความโชคร้ายที่ไม่อาจหลีกหนีในวันนั้น สู่การถูกยึดติดกลิ่นหอมหวานอันน่าหลงไหลในวันนี้ " )

สปอย ตอนที่ 1

" ปล่อยน้องกู ปล่อยเธอ ฮือ ฮือ ขอร้อง อย่าทำร้ายเธอ " เสียงสะอื้นไห้แกมโวยวายกับร่างกายที่พยายามขัดขืนกระโจนพุ่งเข้าไปช่วยน้องสาวของตนที่กำลังถูกย่ำยีจากพวกสัตว์นรก แต่กลับสู้แรงผู้ชายอีกสองคนไม่ไหว ได้แต่ร้องไห้ครวญครางสำนึกผิด

" อะไร สำนึกผิดรึไง มึงใช้สมองน้อย ๆ ของมึงดูความร่านของน้องสาวมึงสิ ลองจินตนาการตามเงาที่มึงเห็น ว่าตอนนี้น้องสาวมึงมีความสุขมากแค่ไหน " คนผู้หนึ่งจับโครงหน้าของภูผา เพื่อบังคับให้เขามองน้องสาวของตัวเองด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

" ไม่ อึก อย่า ปล่อยน้องกู กูยอมแล้ว กูขอโทษ จะไม่มีครั้งหน้าอีกแล้ว นะนะ กราบนะ กูกราบก็ได้ ปล่อยน้องกูเถอะ กูขอร้อง "

" ไม่เป็นไร มึงไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก ยังไงซะ ไอ้ทิวามันก็ได้ของพนันมาแล้ว ส่วนมึง ก็แค่รอพาน้องมึงกลับบ้าน อีกสักหนึ่งชั่วโมงก็น่าจะเสร็จ " คำพูดอ้อนวอนของคนไร้หนทาง ไม่แม้แต่จะเปิดแง้มประตูความเมตตาของคนเหล่านั้นได้ สุดท้ายได้แต่เฝ้ารอเวลาให้เรื่องทุกอย่างจบลง