ฉันไม่ใช่ภรรยาแสนดี

เธอรอคำว่ารัก เขากลับให้เพียงความเย็นชา
ทุกสิ่งที่มอบให้เพราะรัก ถูกมองว่าไร้ค่า
เธอจะทนอยู่ หรือจากไปพร้อมหัวใจที่แหลกสลาย
.
"จูบพี่หน่อยสิ จูบแล้วจะได้หายเจ็บ"
"จูบไม่ใช่ยาสักหน่อย ถ้าเจ็บลุกมากินยาแก้ปวดดีกว่าค่ะ"
"ไม่เอา ไม่อยากกินยา จูบหน่อย...นะ"
พิมพ์มุกเห็นว่าคนที่นอนเจ็บยื่นหน้าเข้ามาหาเธอ ส่วนมือข้างหนึ่งของเขาก็จับที่หลังศีรษะเธอ กดเธอให้ก้มหน้าลงมาหาเขา
หญิงสาวเกือบใจอ่อนแล้ว ทว่าสุดท้ายก็ยังมีสติ รีบยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเองเอาไว้ ดังนั้นเธียรวิชญ์จึงจูบเข้าที่หลังมือของเธอ เขาผิดหวังเสียจนลืมตาขึ้นมามองเธอ มองตาละห้อยเหมือนลูกหมาไม่ได้กินกระดูกติดเนื้อของโปรด
.
ดราม่าเบาๆ โบ้เยอะๆ อ่านสบายๆ ค่ะ ^ ^