คืนใจในรอยร้าว

“ขวัญไม่ได้ตั้งใจ วี...เธอรู้เรื่องของเราแล้ว และเธอโกรธมากด้วย...จนอาการกำเริบขึ้นมา ขวัญไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนี้เลยจริงๆ” ขวัญพิชชาอธิบายทั้งน้ำตาด้วยเสียงที่สั่นสะท้าน เธอพยายามจะเอื้อมมือไปจับใบหน้าของพันธดนย์เพื่อขอความเข้าใจ แต่เขากลับสะบัดหน้าหนี
ชายหนุ่มผลักขวัญพิชชาออกอย่างแรงสุดกำลังจนเธอเซถอยหลังไปชนกับผนังอย่างแรงจนเกิดเสียงดังสนั่น ก่อนจะล้มลงไปกองกับพื้นอย่างหมดท่า “หยุดแก้ตัวได้แล้ว คุณกลับไปเถอะ กลับไปที่คอนโดของคุณ ผมไม่อยากเห็นหน้าคุณอีกแม้แต่วินาทีเดียว!” น้ำเสียงของพันธดนย์แข็งกร้าวและเย็นชา ราวกับคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน เต็มไปด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์