ปราสาทอสูร

ชายหนุ่มมองตรงไปข้างหน้า สูงขึ้นไปบนตัวตึกด้านตรงข้ามที่เป็นป้ายโปสเตอร์แผ่นมหึมาโฆษณาซีดีดนตรีคลาสสิกอะไรสักอย่าง ในภาพมีรูปสาวน้อยผมแดงอยู่ในชุดราตรีเนื้อผ้าพลิ้วสีเขียวเข้ม
เป็นภาพโฆษณาที่เขาเห็นติดอยู่เกลื่อนกลาดทั่วกรุงลอนดอน แต่ในยามนั้นคล้ายมีอะไรกระทบใจอย่างรุนแรง
เขาเพิ่งนึกได้ว่าจนเดี๋ยวนี้เขาก็ยังไม่เคยมีโอกาสได้ดูการแสดงนั่นสักครั้ง
ก็คงจะเหมือนกับคนอื่นๆ อีกมากมาย มอนโรสูดลมหายใจยาว เนื้อตัวสะท้านเล็กน้อยเมื่อแหงนหงายศีรษะไปด้านหลัง เงยหน้ามองผู้หญิงในภาพ
ดูเหมือนดวงตาสีน้ำตาลวาวของเธอผู้นั้นจะมีประกายเศร้าเหลือเกินเมื่อมองสบตาของเขา เรียวปากสีชมพูจางๆ ที่โค้งเป็นรอยยิ้มน้อยๆ คล้ายจะสั่นระริกด้วยความไม่มั่นใจ
ภาพในโปสเตอร์แผ่นนั้นจับใจเขาอย่างยิ่ง
การได้เงยหน้ามองภาพเธอ ทำให้เขานึกถึงสิ่งต่างๆ ที่ขาดหายไปจากตัว อีกทั้งความมืดมนที่ในไม่ช้ามันก็จะคืบคลานมาปกคลุมสายตาและห่อหุ้มอยู่รอบหัวใจของเขา