ร้ายสลักรัก ตอนพิเศษ

“จะรีบไปไหน ผัวมาหาทั้งที ต้อนรับกันอย่างนี้เหรอ” คนระบุฐานะของตัวเองตำหนิเสียงเย็น ร่างที่ทำท่าจะแข็งขืนเมื่อครู่ชะงักนิ่งไปด้วยไม่นึกว่าเขาจะกล้าพูดคำนี้ออกมาในที่สาธารณะ
“คะ...ใครเป็นเมียคุณกัน” เสียงหวานพยายามบังคับไม่ให้สั่นแต่มันก็ยากเต็มที เธอเงยหน้ามองเขาอย่างหวาดๆ และยิ่งหวาดกลัวมากขึ้นเมื่อสบเข้ากับสายตาโกรธขึ้งวูบหนึ่งก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นสายตายิ้มเจ้าเล่ห์อย่างที่เธอไม่นึกชอบใจแม้แต่นิดเดียว
“ก็แล้วใครกันที่ได้นอนฟังเสียงคุณครวญครางอยู่บนเตียง” เขากระตุกยิ้มที่มุมปากขณะตอบกลับ ข้อนิ้วแกร่งไล้แก้มนวลแผ่วเบา ลากผ่านริมฝีปากอิ่มนุ่มสีระเรื่อ
“ริมฝีปากนี่จะยังมีรสชาติเหมือนเดิมอยู่มั้ยนะ”