เจรจาต่อ-ตาย ตอน ตะกละ

การทำงานของหน่วยเจรจาต่อรองในที่เกิดเหตุอาชญากรรม (Negotiation in Crime Unit :NIC) สังกัดสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ขึ้นตรงต่อผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติโดยตรง ซึ่งชื่อเรื่องในแต่ละตอนนั้นจะอ้างอิงจากบาปทั้ง 7 ประการในพระคัมภีร์ของศาสนาคริสต์ (แต่เนื้อหาไม่ได้เกี่ยวข้องกับหลักศาสนาแต่ประการใด) โดยจะเรียงลำดับดังนี้
เล่มที่ 1 ราคะ
เล่มที่ 2 ตะกละ
เล่มที่ 3 โลภะ
เล่มที่ 4 ริษยา
เล่มที่ 5 โทสะ
เล่มที่ 6 เกียจคร้าน
เล่มที่ 7 อัตตา

โดยในเล่มที่ 2 ของซีรีส์นี้ได้พูดถึงการบริโภคเกินความจำเป็นไม่ส่งผลดี เพราะเป็นการเบียดเบียนตัวเองอย่างหนึ่ง และยังมีประเด็นทางสังคมที่น่าสนใจอีกด้วย

*********

“สวัสดีค่ะ บุษบงกชค่ะ”
คนปลายสายใจเต้นตึกตัก นึกอยากจะเขกหัวพจนีย์ที่ทำแบบนี้โดยไม่ปรึกษาเขาก่อน หัสยุทธพยายามคิดอย่างรวดเร็วว่าจะตอบกลับไปยังไงโดยไม่ให้เธอคิดว่าเขาตั้งใจโทรมาหา
“เอ่อ ครับ เพิ่งมาทำงานเหรอ”
“คะ?” บุษบงกชยกโทรศัพท์ออกห่างจากหู เธอจ้องมันเหมือนว่าจะสามารถมองเห็นหน้าหัสยุทธผ่านเครื่องมือสื่อสารชนิดนี้ได้ “คุณมีธุระอะไร”
“คือ...โทรมาชวนพจกินข้าว”
“อ้าว แล้วยายพจจะให้ฉันคุยกับคุณทำไม คุณชวนเขา ไม่ได้ชวนฉันสักหน่อย”
“จะชวนคุณด้วย”
บุษบงกชยิ่งแปลกใจ “เนื่องในโอกาสอะไรคะ จะแต่งงานเหรอ”
ความกวนประสาทชนิดนี้บุษบงกชมีมาตั้งแต่กำเนิด แล้วมันยังเพิ่มดีกรีขึ้นตามอายุอีกด้วย คนปลายสายหัวเราะออกมาได้ บรรยากาศแบบนี้ดีกว่า อย่างนี้หัสยุทธคิดว่าเขาสามารถรับมือกับเธอได้มากกว่า
“หาเจ้าสาวอยู่ สนมั้ย”
เลือดพุ่งขึ้นหน้าคนฟังทันที เธอดึงหูโทรศัพท์ออกห่างแล้วบ่นพึมพำ...ตาบ้า บุษบงกชหายใจลึกแล้วพูดในสายอีกครั้ง “ว่างมากก็ออกไปบำเพ็ญประโยชน์เพื่อสังคมก็ได้นะ จะได้ไม่ต้องมีเวลาโทรศัพท์มารบกวนคนอื่น”