ระเริงไฟ

ความแค้นดั่งไฟร้อน...โหมเริงแรง
ความรักดุจไฟเย็น...โลมเล้าใจ
เปลวไฟต่างระเริงหลอมรวมกลางสองดวงใจ
......................................................................



เมื่อน้องสาวหายตัวไป เพราะหนีความอับอายในงานวิวาห์

ที่ต้องกลายเป็นเจ้าสาวที่ไร้เจ้าบ่าว

มีหรือคนอย่าง ญาดา จะยอมให้ใครมารังแกคนในครอบครัว

ไม่มีวันที่เธอจะยอมปล่อยให้คนคนนั้นลอยนวลไปได้

.
ผู้ชายคนนั้นคือ ชาคริต

เขาจงใจนำความอับอายมาสู่ตระกูล เมธาสิทธิ์

เพื่อแก้แค้นให้กับกรรมที่ไม่ได้ก่อของบิดา

พวกนั้นจะต้องได้ลิ้มรสความเจ็บปวด เช่นที่เขาเคยได้รับมาแต่วัยเยาว์

ดอกผลของความชิงชังจึงถูกเก็บเกี่ยวเอากับทายาทของตระกูลนั้น

และไม่มีทีท่าจะยุติลงง่าย ๆ
.

เมื่อคนใจแกร่งมาพบกับคนใจหิน

จึงต่างก็มีใจที่พร้อมจะปะทุเชื้อเพลิงให้คุกรุ่น

ครั้นถูกเติมต่อด้วยไฟอารมณ์ จึงเหมือนต่างคนต่างโหมไฟใส่กัน

ให้ยิ่ง ระเริงไฟ แรงร้อน อย่างยากจะดับได้โดยง่าย

.
ในสมรภูมิที่ต่างฟาดฟันกันอย่างไม่มีกติกา ไม่สนความถูกผิด

หวังผลเพียงให้อีกฝ่ายแพ้พ่ายและเจ็บช้ำ

กลับมีความผูกพันบางอย่างก่อเกิด


ด้วยว่าหัวใจมนุษย์...อย่างไรก็มีเลือดเนื้อ

มีหรือที่ความชิดใกล้...ที่แม้จะผนวกกับอารมณ์เกรี้ยวโกรธ

แต่ก็ยังแทรกแซมความหวั่นไหวดุจเปลวไฟที่คอยไล้โลมอารมณ์

.
...ต่อให้ไฟนั้นร้อนแรงสักเพียงใด ก็หมดเชื้อได้

เมื่อมีความรักคอยหลอมละลาย

จนไฟแค้นนั้นกลายเป็นไฟรักอันเย็นหวามใจ

...........