ยอดรักเทพบุตรซาตาน

เอพริลจ้องมองบุรุษปริศนาราวกับถูกแรงดึงดูดมหาศาล นัยน์ตาสีมิดไนท์บลูของเขาช่างดูลึกลับและแฝงไปด้วยพลังอำนาจที่ยากจะต่อกรด้วย

สายตาซุกซนเลื่อนต่ำลงไปยังแผ่นอกกว้าง เผยให้เห็นรอยสักภายใต้เสื้อโค้ทหนังสีดำสนิท คล้ายกับสัญลักษณ์อะไรบางอย่าง มันดูโดดเด่นมากยิ่งขึ้นเมื่อสลักอยู่บนผิวขาวและเต็มไปด้วยมัดกล้าม

แม้หล่อนจะอยากสำรวจเขาให้มากกว่าที่กำลังทำอยู่ ทว่าความรู้สึกลึกๆ กลับเตือนว่า...

ผู้ชายคนนี้ร้อนแรงยิ่งกว่าเปลวไฟ และพร้อมจะมอดไหม้เผาผลาญทุกสิ่งที่เข้าใกล้ ดูน่ากลัว ลึกลับ หากซ่อนเร้นไว้ด้วยความน่าค้นหาทุกอณูสัมผัส

“ลงมือซะ...ก่อนที่เธอจะหมดโอกาส”

เมื่อได้ยินดังนั้น เอพริลก็ตัดสินใจรวบรวมความกล้าทั้งหมด ทำในสิ่งที่แม้แต่ตนเองก็ไม่คิดจะลองทำมาก่อน

หล่อนลุกขึ้นนั่งไปคร่อมตัวของเขาเอาไว้สะบัดผมยุ่งๆ เล็กน้อยแต่พองาม

ร่างอรชรค่อยๆ โน้มตัวลงมาหาอย่างเชื่องช้า เส้นผมอ่อนนุ่มปรกละลงข้างโหนกแก้มของอีกฝ่าย ด้วยท่าทางที่คิดว่ามันดูเย้ายวนตาเป็นที่สุด

จากนั้นก็จรดริมฝีปากสีชมพูอ่อนกระซิบข้างหูของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา

“ถ้าอย่างนั้น...ฉันจะจัดการยังไงกับคุณดีนะ”

มือนุ่มค่อยๆ ลูบไล้ไปตามแผงอกแกร่งของชายหนุ่มที่ยังคงนอนนิ่งไม่สามารถขยับเขยื้อนกาย...

ซีดาร์กัดฟันกรอดเมื่อไม่อาจทำอะไรได้มากไปกว่านอนอยู่บนเตียง
เป็นครั้งแรกที่เขาต้องมาพลิกบทบาท จากผู้ล่าเป็นผู้ถูกกระทำ โดยไม่อาจขัดขืนได้