ยัยเหมียวจอมวุ่นวายกับเจ้านายจอมป่วน

“นี่ ลงไปนะ มานอนแบบนี้ได้ไง” เขาโวยวาย ทำให้เจ้าเหมียวที่นอนอยู่บนอกของเขาตื่นขึ้น
“งือ . . . .ก็ตัวเจ้านายอุ่น” แมวน้อยตอบ
"แต่ฉันหนัก จะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว..."
"หือ? ไม่หนักขนาดนั้นซะหน่อย" แมวน้อยพูดพลางยู่หน้าเข้าหากันด้วยความไม่พอใจ บังอาจมาว่าเธอตัวอ้วนเหรอ? ได้!! จะทับให้แบนไปเลย...
“ลุกออกไปได้แล้ว ฉันจะตื่นไปอาบน้ำ”
"ขอฟังเสียงตุ๊บๆตรงนี้อีกแป๊บนึงนะ" แมวน้อยพูดแล้วแนบใบหน้าของตนลงไปยังอกแกร่ง หลับตาพริ้มฟังเสียงหัวใจมนุษย์อยู่อย่างนั้นโดยไม่สนใจคำสั่งของผู้เป็นเจ้านายเลย
"ลงไปได้แล้วน่าาา ฉันต้องรีบไปทำงานนะ"
เขาบอก ทำให้แมวน้อยที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ลุกขึ้นหน้าตาตื่น
“วันนี้เจ้านายไปทำงานเหรอ”
“อื้ม”
“ขอไปด้วยได้ไหมคะ นะคะ”
“ไม่ได้นะ ที่ทำงานฉันไม่อนุญาตให้นำแมวเข้าไป”
"จะไป นะนะ" แมวน้อยขนปุยอ้อน