อริรักหัวใจสิเน่หา (หัวใจบัญชารัก)

คำโปรย
อริรักหัวใจสิเน่หา (หัวใจบัญชารัก)

ธาดา อัครเรืองอนันต์ อายุ 33 ปี
ประธานกรรมการใหญ่แห่ง อินเตอร์ กรุ๊ป ของตระกูลอัครเรืองอนันต์ ผู้ผลิตและส่งออกอัญมณีที่ใหญ่ที่สุดของเอเชีย เขาร้าย เขานิ่ง เขาเย็นชา แต่คิดเหรอว่าเขาจะยอมแต่งงานเพียงเพื่อธุรกิจ

พริก พริมา จิรวัฒน์ อายุ 22 ปี
สาวน้อยแสนน่ารักลูกสาวคนเล็กของตระกลูจิรวัฒน์ ชีวิตการแต่งงานที่สวยหรูแต่ใครจะรู้ว่ามันคือผลประโยชน์ทางธุรกิจ


คำโปรย
“สวัสดีค่ะ”พริมาเอ่ยขึ้นอย่างพยายามบังคับเสียงให้ปกติที่สุด
“ทำอะไรอยู่”
“เปล่าค่ะ พริกเพิ่งกลับมาถึงบ้าน”พริมาเอ่ยขึ้นอย่างกำกวมไม่ได้บอกว่าบ้านไหน
“ไม่ได้กลับไปนอนที่บ้านหรือไง”
“คุณให้คนตามพริก”พริมาถึงกับชะงักไปทันทีก่อนที่จะมองออกไปนอกบ้านพร้อมกับใบหน้างอง้ำเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายสั่งให้ลูกน้องตามเธอ
“พวกเขาก็แค่ขับรถตามห่างๆไม่ใช่เหรอ”ธาดาเอ่ยขึ้นอย่างไม่เดือดร้อน
“ทำไมคะ หรือกลัวว่าพริกจะไปกับใคร”พริมาเอ่ยขึ้นอย่างอดรวนขึ้นมาไม่ได้ แบบนี้มันยุติธรรมที่ไหนกันทีเขาไปเชียงใหม่เธอกับไม่รู้อะไรสักอย่าง แต่ความเคลื่อนไหวของเธอกับอยู่ในสายตาเขาตลอด
“หาความ”ธาดาเอ่ยขึ้นอย่างตำหนิ
“ก็มันจริงนี่นา แล้วทำไมคุณจะต้องให้ลูกน้องตามพริกด้วย”พริมาถึงกับตาโตขึ้นมาทันทีก่อนที่จะเอ่ยขึ้นเสียงงอนเมื่อรู้ว่ากำลังโดนอีกฝ่ายตำหนิ

………………………………………………………….

“คุณธาดา!”พริมาถึงกับเอ่ยขึ้นอย่างดีใจหันไปเผชิญหน้ากับร่างสูงที่มองมาที่เธออยู่ก่อนแล้ว
“ขอโทษที่ทำให้ตื่น”ธาดาเอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิดก่อนที่จะขยับตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงแล้วโอบกอดร่างบางเข้าหาอกแกร่งด้วยความคิดถึงมากมาย
“คนใจร้าย หายไม่ไหนมาตั้งหลายวัน”พริมาถึงกับขืนตัวไว้ทันทีไม่ยอมให้ร่างสูงกอดง่ายๆ
“คุณแม่ไม่ได้บอกหรือไง”ธาดาถึงกับเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจก่อนจะมองใบหน้าหวานด้วยสายตาเรียบนิ่ง
“บอกอะไรคะ”ไม่ใช่ว่าพริมาจะโกหกเธอแค่อยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะแก้ตัวว่ายังไงที่ไม่ยอมโทรหาเธอเลย
“พิมมาดาป่วย”
“แล้วไงคะ”
ธาดาถึงกับชะงักไปทันทีก่อนจะดึงใบหน้าหวานเข้ามาจูบอย่างอดไม่ได้เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายแกล้งไม่รู้ว่าเขาไปไหนมา
“อืมม คุณธาดา ปล่อยเลยนะคนบ้า อยู่ดีๆมาจูบพริกทำไม”พริมาถึงกับใบหน้าแดงซ่านขึ้นมาก่อนที่จะส่งค้อนให้ร่างสูงอย่างอดไม่ได้
“หัดเป็นเด็กโกหกตั้งแต่เมื่อไหร่”
“พริกเปล่าสักหน่อย”พริมาถึงกับตาโตขึ้นมาทันทีเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างไม่ยอมรับ
“แล้วที่บอกว่าไม่รู้ว่าฉันหายไปไหนล่ะ ยังบอกว่าไม่โกหกอีกหรือไง”
“ก็ เอ่อ คุณแม่บอกว่าคุณไปอเมริกาแล้วพริกจะรู้ได้ยังไงว่าคุณไปอเมริกาจริงหรือเปล่า”พริมาเอ่ยขึ้นอย่างไม่ยอมแพ้
“แล้วทำไมจะไม่จริง”ธาดาถึงกับหรี่ตามองใบหน้าหวานนิ่ง
“ก็คุณเล่นหายเงียบไปเลย พริกก็ไม่รู้นี่คะว่าที่อเมริกาเขาเลิกใช้โทรศัพท์ไปแล้ว”พริมาเอ่ยขึ้นอย่างอดที่จะตีรวนอีกฝ่ายไม่ได้
“ฮึๆ คนท้องรวนเก่งแบบนี้ทุกคนหรือเปล่า”ธาดาถึงกับยกยิ้มอย่างพอใจก่อนจะดึงร่างบางเข้ามากอดอย่างอดไม่ได้
“พริกเปล่ารวนสักหน่อย”พริมาถึงกับหน้ามุ่ยขึ้นมาทันทีก่อนที่จะเอ่ยขึ้นอย่างนึกขึ้นได้