รักโดยเจตนา

“ไม่ ผมไม่ให้มันทำได้หรอก คุณนอนพักนะ ผมให้เอมเอาเสื้อผ้ามานอนเฝ้าคุณแล้ว รอผมกลับมานะ ผมไปแป๊บเดียว” เขาชะโงกหน้าจุมพิตหน้าผากมนไล่ลงมาที่ปลายจมูกและมาจนถึงริมฝีปากอิ่ม ตอนนี้มีเพียงสิ่งนี้ที่จะช่วยให้คนบนเตียงกว้างลืมความทุกข์ไปได้
คีติกายอมเปิดปากรับจุมพิตจากธาวินอย่างเต็มใจ ทุกการสัมผัสเหมือนยาที่รักษาบาดแผลลึกในใจเธอไปได้ ความกลัวความอ้างว้างถูกปัดกวาดไปด้วยสัมผัสทะนุถนอมและปลอบประโลมใจจากเขา
“แค่นี้ก่อนคนดี” ธาวินบอกยิ้ม ๆ เมื่อมือเรียวทำท่าจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาเพราะถูกการจู่โจมของเขาทำให้อารมณ์แตกกระเจิง “ผมแก้ปัญหาได้ถูกจุดจริง ๆ” เย้ายิ้ม ๆ ก็ได้เห็นใบหน้าสวยขึ้นสีระเรื่อน่ามองกว่าตอนก่อนหน้านี้เป็นไหน ๆ
“ใครใช้ให้จูบขนาดนั้นล่ะคะ”
“ก็ถ้าอยู่บ้านคงไปต่อแล้ว แต่นี่รอก่อนนะครับ”
*ขอบคุณทุกการติดตามและทุกยอดดาวน์โหลดนะคะ : จินห์จุฑา / กนกนุช