บำเรอรักมาเฟียเถื่อน [นิยายชุดสามีเถื่อน ๓]

“อย่างเธอมันผ่านผู้ชายมามากนับไม่ถ้วน แล้วไอ้ที่ไปขายตัวมาเนี่ย เขาจ่ายเธอไหม จ่ายถึงหรือเปล่า หรือว่าเธอ…ยังไงก็ได้ แค่ผู้ชายตกถึงท้อง”
นิยายชุดสามีเถื่อน ลำดับที่ ๓ "บำเรอรักมาเฟียเถื่อน"

+++นิยายเรื่องนี้ มีบทรุนแรง ที่พระเอกกระทำต่อนางเอกมากมายนะคะ จึงไม่เหมาะสำหรับนักอ่านที่ชื่นชอบนิยายโรแมนติก เพราะพระเอกเรื่องนี้ของไรท์ หวานไม่เก่ง เก่งอย่างเดียว ลากนางเอกขึ้นเตียง^^+++

ตัวอย่าง
“ฉันเป็นนักโทษของคุณนะ หวังว่าคงจะไม่ได้คิดที่จะ…” มัทนาพูดไม่ออก
“หิวมา ฉันก็เอาทั้งนั้นล่ะ” รามีนทร์บอก แต่นั่นหาได้เป็นความจริงไม่ เขาไม่เคยมั่วผู้หญิงคนไหน ถ้าไม่มีระดับจริงๆ เขาคงจะไม่ลากขึ้นเตียงมาปรนเปรอ
แต่ทำไม วันนี้ถึงอยากจะจับมัทนาขึ้นเตียงนักนะ หรือเขาไม่มีสติไปแล้ว
“แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว”
“ฉันไม่ได้จะซื้อเธอ อย่าคิดว่าจะได้แม้แต่เศษสตางค์แดงเดียวกับฉัน อย่างเธอมันผ่านผู้ชายมามากนับไม่ถ้วน แล้วไอ้ที่ไปขายตัวมาเนี่ย เขาจ่ายเธอไหม จ่ายถึงหรือเปล่า หรือว่าเธอ…ยังไงก็ได้ แค่ผู้ชายตกถึงท้อง”
“ไอ้สารเลว” มัทนากัดฟันกรอดด้วยความโกรธ ไม่เคยมีใครมาดูถูกเธอได้มากถึงขนาดนี้ เขาเป็นใคร กล้าดียังไง
“อย่าคิดว่าคนอื่น เขาจะแย่เหมือนตัวเอง อย่าเอาความคิดต่ำตมมาใช้กับฉัน ก็อย่างว่าล่ะนะ คุณมันเป็นพวกเอาไม่เลือก วันๆก็อาจจะพบเจอ…อีตัว แม่เล้า นางโลม ฉันก็พอเข้าใจ ว่าคุณได้รับรสนิยม ตรรกะความคิดนั้นมา”
“มากไปแล้ว!” ฝ่ามือของรามีนทร์ง้างขึ้นมาแล้วฟาดไปที่ใบหน้าของมัทนาเต็มแรง
เพี๊ยะ รามีนทร์โมโหจนควบคุมตัวเองไม่ได้ มัทนาหลับตาแน่น ซึมซับความเจ็บปวดจากฝ่ามือที่ลงทัณฑ์บนแก้มของเธอด้วยความอดสู
*********************
ตัวอย่าง
มัทนาเดินเข้ามาในห้องของรามีนทร์ ก็เห็นเต็มสองตาว่าในมือของเขาถือขวดเหล้า พื้นห้องกระจัดกระจาย ไม่เป็นระเบียบ
รามีนทร์ตวัดสายตามองด้วยความชิงชัง “มีดที่บาดต้นแขนเธอมันยังไม่พอใช่ไหม หรือจะให้ฉันกรีดเข้าไปที่หัวใจของเธอ”
“เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะคุณรามีนทร์ และในฐานะของฉันตอนนี้ ไม่ใช่นักโทษ”
“แล้วไงต่อ” รามีนทร์วางขวดเหล้าลงแล้วเดินผวนเผมาหยุดต่อหน้า มัทนาเหม็นกลิ่นเหล้าที่มันติดตัวเขา แต่ก็ต้องทน
“ซาฟาห์อนุญาตให้ฉันมาดูแลคุณ ฐานะตอนนี้ของฉันไม่ได้เป็นนักโทษ แต่เป็น”
“จะบอกว่าเป็นหมอประจำตัวฉัน น้ำหน้าอย่างเธอเนี่ยเหรอจะมีปัญญารักษาฉัน หยุดความคิดต่ำๆนั้นได้เลย เธออย่าหวัง”
รามีนทร์เดินหนีหน้าไปที่เตียง “ฉันไม่เคยลืมเรื่องเลวร้ายที่เธอก่อเอาไว้นะมัทนา เธอต้องชดใช้ในสิ่งที่เธอทำ ความผิดมันลบล้างกันไม่ได้หรอกนะ ไสหัวออกไป!”
“คุณไม่มีสิทธิ์นั้นมาไล่ฉัน คุณคือคนในความดูแลของฉัน”
“ออ เข้าใจแล้ว” รามีนทร์หันหน้ามามองแล้วแสยะยิ้ม
“เธอจะเสนอตัวให้ฉันเหรอ หรือตอนนี้เธอคัน ฉันคงไม่คิดจะเอาเธอหรอกนะ ถึงจะเมา ฉันก็ยังมีสติ แต่ก็มีตัวช่วยให้เธอ”
รามีนทร์เดินไปยังลิ้นชัก แล้วจับบางอย่างขึ้นมา โยนใส่หน้ามัทนาอย่างจัง
“เอาไปใช้แก้ขัดก่อน หวังว่ามันคงรองรับของเธอได้ เพราะของเธออาจจะผ่านการใช้งานมาอย่างหนักหน่วง มากมายหลายคน นี่ก็เป็นชิ้นที่ดีที่สุด เกรดเอเลยล่ะ หวังว่ามันคงจะทำให้เธอถึงสวรรค์ได้นะมัทนา”
มัทนาน้ำตาซึมด้วยความเจ็บใจ เธอก้มมองดูอวัยวะเพศปลอมที่รามีนทร์โยนใส่หน้าเธอ
“ฉันจะคิดเสียว่านี่เป็นอารมณ์และพฤติกรรมที่ผิดปกติ เป็นการเจ็บป่วย ไม่ใช่นิสัยของคุณก็แล้วกัน” มัทนาพยายามใจเย็นให้ถึงที่สุด เพราะถ้าเธอระเบิดมันออกมา ทุกอย่างก็จะล้มเหลว
“เธอเข้าใจผิดแล้วล่ะ นี่มันนิสัยที่แท้จริงของฉัน”
**************************