เมีย(ชัง)ไม่ปรารถนา

เมีย(ชัง)ไม่ปรารถนา

เธอขอเพียงเศษใจ แต่กลับไม่เคยได้รับจากเขาสักครั้ง
--------------------------------------------------------------
“ทำบ้าอะไรเอย”
เขาร้องถามน้ำเสียงเข้มแล้วนัยน์ตาสีดำสนิทของปรมัตถ์วาววับขึ้นอย่างขุ่นขลัก ไม่พอยังนั่งไม่ติดลุกขึ้นจากเก้าอี้ใกล้เตียงคนไข้แล้วก้าวไปหาคนมาเยือนด้วยใบหน้าทมึงถึง
“เอยมาเยี่ยมพี่ดลค่ะ พี่ดลป่วยเอยก็ต้องมาเยี่ยม”
คนถูกถามตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเรียบ แม้ว่าในหัวใจจะมีกระแสความเจ็บปวดไหลวน ก่อนจะยกยิ้มอย่างชอกช้ำยามเห็นสายตาของสามี
เขาเคยห่วงใยเธอเหมือนกับผู้หญิงที่นอนบนเตียงนั้นบ้างหรือเปล่า ทั้งที่เธอก็มีสถานะเป็นเมียของเขาและคำตอบมันคือไม่มี เพราะสายตาของเขาไม่ได้มองเธออย่างเอ็นดูหรือรักใคร่สักนิด มันมีแต่ความชิงชัง
“แล้วใส่ชุดคนป่วยมาทำไม จะทำบ้าอะไร”
ชายหนุ่มตะคอกเสียงดังลั่นและคว้าข้อมือเล็กดึงมาใกล้ เพราะจะให้เขาคิดอย่างไรได้นอกจากอุรัสยาแต่งตัวมาประชดกัน
“เอยเจ็บนะคะพี่มัตถ์”
อุรัสยาใบหน้าเบ้เพราะความเจ็บ ก่อนจะเม้มริมฝีปากแน่นเพราะเขาคงมองเธอร้ายเสมอ ทั้งที่ความจริงแล้ว คนที่ร้ายกาจคือผู้หญิงบนเตียงที่เขาเอาแต่รักแบบไม่ลืมหูลืมตาจนทำให้มองไม่เห็นความร้ายกาจที่อีกฝ่ายมีแฝงไว้ในรอยยิ้มหวาน
“ออกไปจากห้องเดี๋ยวนี้อย่าให้พี่ต้องลากออกไป”
เขาชี้นิ้วไล่พร้อมกับตวาดอย่างเหลืออด เพลิงโทสะเจิดจ้าเป็นประกายเพราะคิดได้ทางเดียวว่าอุรัสยาต้องการมาประชดประชันทั้งเขาและดลยา
และคงจะน้อยใจที่วันนั้นเขาตอบออกไปว่าเลือกดลยา แต่มันก็ถูกต้องแล้วไม่ใช่หรือที่เขาจะเลือกมาหาคนเจ็บซึ่งได้รับอันตรายแล้วต้องรีบนำส่งโรงพยาบาล
“มัตถ์คะ ไม่เป็นไรค่ะ น้องเอยก็คงน้อยใจที่คุณขลุกอยู่กับดลตลอด ไม่ได้สนใจน้องเอยเลย น้องเอยพี่ขอโทษนะคะ”
คนป่วยบนเตียงตีหน้าเศร้าแล้วก้มหน้าลงอย่างคนรู้สึกผิดแต่ในใจกลับแสยะยิ้ม
ใบหน้าอมโศกต้องฝืนน้ำตาเอาไว้เพราะไม่อยากจะร้องไห้ต่อหน้าเขาทั้งสองคน ซึ่งตอนนี้ก้อนสะอื้นวิ่งมาจุกที่ลำคอเพราะสิ่งที่เธอจะพูดออกไปมันมีแต่ทำให้หัวใจเธอเจ็บปวดและความรู้สึกนี้ไม่มีวันจางหายไปได้แน่นอน “ก่อนจะออกไปเอยมีเรื่องจะบอกพี่มัตถ์”
“แต่พี่ไม่อยากฟังอะไร ไว้ค่อยพูดกันทีหลัง”
เขากระแทกเสียงบอกพร้อมกับก้าวเดินออกห่างทำราวกับไม่อยากจะอยู่ใกล้
แต่ประโยคไม่ยาวมากนักที่หลุดออกมาจากปากสีซีดของอุรัสยากลับทำให้ปรมัตถ์ไม่สามารถก้าวเท้าต่อไปได้ ก้อนเนื้อด้านซ้ายบีบรัดตัวอย่างรุนแรง
“แม้แต่เอยจะบอกว่าเอยแท้ง พี่ก็ไม่ฟังหรือคะ”
น้ำเสียงของคนพูดมีแต่ความเจ็บปวดและทรมาน หัวใจดวงน้อยได้มอดไหม้ไปหมดทั้งดวงกับสิ่งมีค่าที่ต้องสูญเสียไป

ปล. 1 **โหลดตัวอย่างเป็นแนวทางในการตัดสินใจซื้อด้วยนะคะ**
ปล. 2 ** นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสีเทาๆ ดราม่าปานกลางค่ะ**
ปล.3 **อย่าลืมให้ดาวนิยายเรื่องนี้ด้วยนน๊า***