Bro พี่ครับ

เมื่อต้องมาอยู่กับพี่ชายที่ไม่ใช่พี่ชาย
แต่พี่มันเมาแล้วเข้าใจผิดคิดว่าผมเป็นเมียเลยจับปล้ำ
คิดว่าเวอร์จิ้นน้อยๆ ของผมจะเหลือมั้ย!

xxxxxxxxxxx

“มะปราง...”
“เฮ้ย!”
ผมสะท้านเฮือก ความทรงจำเมื่อคืนทอวาบเข้ามาในหัว สะบัดแขนออกอย่างกับโดนตัวอะไรสักอย่างเกาะ
“ปล่อย!”
“มะปราง ทำไมมะปรางทำอย่างนี้ อย่าทิ้งกันต์ไปนะมะปราง กันต์รักมะปราง”
“ไม่ใช่! ปล่อยผม! ผมไม่ใช่มะปรางของพี่ เฮ้ยยยยย”
ยังไม่ทันสลัดมือหลุด พี่กันต์ก็ดึงผมเข้าไปโอบเอาไว้แน่น
“อะไรวะ เฮ้ย!” ผมพยายามสะบัดตัวออกจากการจับกุมของเขาแต่พี่กันต์แรงเยอะมาก ทำยังไงก็ไม่ยอมปล่อย
“มะปราง กันต์คิดถึงมะปราง”
“ผมไม่ใช่พี่มะปราง!”
ฟังกันบ้างสิวะ! เขาเอาแต่พึมพำชื่อแฟนเก่า ลูบคลำตัวผมอย่างไม่ลืมหูลืมตา สะ...เสื้อ เฮ้ย! เดี๋ยว...
พลั่ก
เฮือก!! ผมเบิกตาโพลงเมื่อคนตัวสูงพลิกตัวขึ้นคร่อม หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ ยังไม่ทันเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นริมฝีปากร้อนระอุก็ประกบลงมาปิดปากผมอย่างไม่เปิดโอกาสให้ตั้งตัว
“พี่... อุ๊บบบบ อื้อ!”
คำพูดกลืนหายลงไปในลำคอ สัมผัสหวิวไหวโดนแทนที่ด้วยแรงบดเบียดอันหนักหน่วงใน
“จะทำอะไร ยะ...อย่า!”
ผมดิ้นรนอยู่ใต้ร่างสูงด้วยความแตกตื่นปนหวาดหวั่น พี่กันต์เป็นบ้าไปแล้วหรือไง ผมเป็นผู้ชายนะโว้ย! ต่อให้เมาขนาดไหนก็ต้องรู้สิวะว่าทำแบบนั้นไม่ได้
“ปะ...ปล่อ... อื้ออออ”
ผมคิดจะร้องห้ามแต่เสียงที่หลุดออกมากลับสะท้านประหลาด ผมอายจนแก้มร้อนจัดแต่นั่นจะมีประโยชน์อะไร เขาไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำ ปลายลิ้นร้อนชื้นลากไล้ไปตามผิวแก้มยันซอกหู ความวาบหวิวแล่นริ้วไปทั่วทั้งร่าง
ผมดิ้นฮึดฮัด เตะขาพลางตะโกนห้าม ขอร้องให้พี่กันต์หยุดทำอะไรบ้าๆ สักที แต่เขาไม่แม้แต่จะฟังเสียงของผมเลย
“พี่กันต์... ฮึก... พอเถอะพี่ อึก! พี่ผมขอร้อง!”
ใบหน้าคมคายก้มลงซุกไซ้ซอกคอ ขบกัดแรงๆ อย่างมันเขี้ยว เขาคงคิดว่าผมเป็นพี่มะปรางก็เลยจะทำคิสมาร์กหรือยังไงก็ไม่ทราบ แต่ผมไม่ใช่เมียพี่นะโว้ยไอ้พี่กันต์!
“มะปรางงง”
“มะปรางบ้านพ่องมึงสิ! กูไม่ใช่!! ปล่อย! อั่กอ๊ะจะ..เจ็บบบ จะทำอะไรอ๊ากกก” ผมร้องเสียงหลง ไม่รู้มาก่อนเลยว่าจะมีความเจ็บปวดที่แสนสาหัสกว่านั้นรออยู่ข้างหน้า...