บุปผาราชัน 2 (จบ)

เรื่องราวของกษัตริย์แห่งอาณาจักรอันเกรียงไกรพระองค์หนึ่ง

(ซึ่งเลื่องลือไปทั่วหล้าว่าทรงสิริโฉมรูปงาม...
แต่คงมีเพียงคนใกล้ตัวเท่านั้นที่รู้ซึ้งเป็นอย่างดีว่าแท้ที่จริงแล้ว...ทรงงามเพียงรูป!)

อายุอานามก็ปาเข้าไปใกล้จะสามสิบแล้วแต่ก็ยังไม่อภิเษกสมรสเสียที
แม้เหล่าขุนนางจะอ้อนวอนให้ทรงหาราชินีมีรัชทายาทอย่างไรก็ยังไม่เป็นผล
มิหนำซ้ำยังหงายเงิบไปเป็นแถบเมื่อได้ฟังรับสั่งอันว่า...

“ในพระราชวังจีโอเนสไม่มีใครที่นั่งกินนอนกินเฉยๆ
หากกษัตริย์คือชายที่ทำงานหนักที่สุด
ราชินีเองก็ต้องเป็นหญิงที่ทำงานหนักที่สุดด้วยเช่นกัน
ข้าไม่สนว่าราชินีในยุคสมัยที่ผ่านมาหรือของอาณาจักรอื่นๆ จะเป็นอย่างไร
แต่ราชินีของข้านอกจากให้กำเนิดและเลี้ยงดูพระธิดาพระโอรสแล้ว
นางจะต้องสามารถดูแลกิจการฝ่ายในได้อย่างมีประสิทธิภาพ
จะต้องออกพื้นที่ทำราชกิจแทนข้าได้ในบางโอกาส
เป็นผู้ที่ว่าราชกิจแทนข้าในท้องพระโรงแห่งนี้ได้ในเวลาฉุกเฉินจำเป็น”

ฟังแล้วก็ชวนให้พากันปวดหัวถ้วนหน้า...
แล้วสตรีเช่นนั้นจะไปหาได้จากที่ไหนกัน!