ประกาศิตจอมเผด็จการ

ผิดด้วยหรือ...หากฉันจะรักเขา
ไม่ผิด...หากว่าเธอไม่ใช่เมียของฉัน

โดนัลด์ เลิฟ ผู้ชายที่ถูกขนานนามว่าเป็นมาเฟียแห่งวงการกีฬา สายตาแหลมคมกับการตัดสินใจที่เฉียบขาด บวกกับภาพลักษณ์ที่ดีเยี่ยมทำให้เขาสามารถโดดเด่นอยู่ ในวงการนี้ได้ยาวนานต่อเนื่อง ไม่เพียงแค่สมรภูมิกีฬาที่เขาเป็นเบอร์หนึ่ง หากสมรภูมิรักเขาก็โด่งดังในเรื่องการผู้หญิงเปลืองยิ่งกว่าทิชชู ไม่เคยจริงจัง ไม่เคยผูกมัดตัวเองกับใคร หากแต่เขาไม่เคยเอาเปรียบผู้หญิงคนไหน พวกหล่อนยินดีรับข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นให้ และจบกันไปด้วยดีทุกรายหลังก้าวลงจากเตียง
แต่กับเธอ...เดียร์ ปาจรีย์ พนักงานสาวในสโมสร สาวพรหมจรรย์คนแรกที่ไม่ยีหระกับความสูญเสีย ผู้หญิงที่ไม่ต้องการอะไรจากเขานอกเสียจากได้งานของเธอคืน เขากลับอยากผูกมัดเธอเอาไว้ทั้งหัวใจ


“เผด็จการ! คุณไม่คิดจะถามฉันบ้างเลยหรือไง”
“ในฐานะที่เธอยังเป็นเลขาฯ ฉันอยู่ เธอก็ยังต้องติดตามเจ้านายไปทุกที่ แต่ในฐานะเมีย สามีอยู่ไหนเมียก็ต้องอยู่นั่น และในฐานะแม่เธอก็ไม่มีสิทธิ์พรากลูกกับพ่อไม่ให้เจอหน้ากันได้ เข้าใจหรือยังมายเดียร์”
“ใครบอกว่าฉันเป็นที่รักของคุณ”
“ฉันแต่งตั้งเอง และอย่าคิดว่าใครจะได้ตำแหน่งนี้ไปครอบครองต่อจากฉัน” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับก้มลงหอมแก้มหญิงสาวในจังหวะที่เธอเผลอ
“คุณ!” หญิงสาวจิกตามองดุ
ชายหนุ่มโน้มตัวไปกดจมูกย้ำลงบนพวงแก้มอีกครั้งอย่างหนักหน่วง “หอมแก้มเมียผิดตรงไหน” จอมเผด็จการยื่นหน้าทะเล้นตอบกลับ