ริ้วเสน่หา

ปรมัช...แต่งงานกับอารตาเพราะพันธะสัญญาระหว่างสองครอบครัว
เมื่อถึงเวลาที่ไม่จำเป็นต้องรักษาสัญญานั้นไว้
จึงไม่แปลกที่เขาจะหย่ากับเธอทันที
เพื่อกลับไปหาคนรักของเขา

อารตา...พยายามจะลืมเขาให้ได้ แม้ว่ามันจะยากเย็นสักแค่ไหน
เธอไม่อยากร้องไห้ไปตลอดชีวิต เพราะหลงรักคนที่ไม่เคยมีใจตอบ
แม้สักเศษเสี้ยวของใจก็ไม่เคยมีให้!

::::::::::::::::::::

“กลับบ้านกับพี่นะต้า”
“ต้าไม่อยากกลับไปอยู่กับพี่ ต้าไม่ได้รักพี่แล้ว”
ถ้อยคำที่หลุดออกมาจากริมฝีปากอิ่มสวยนั้นทำให้
ปรมัชนิ่งงันไปชั่วอึดใจ ก่อนเขาจะเอ่ยเสียงแผ่วถามออกไปราวกับอยากจะแน่ใจ
“ต้าไม่รักพี่แล้วงั้นเหรอ”
“ใช่ ต้าไม่รักพี่แล้ว และไม่อยากอยู่กับพี่” เสียงที่ตอบกลับมานั้นชัดเจน ใบหน้าสวยก็นิ่งเรียบ แววตาเด็ดเดี่ยวเสียจนคนมองใจหายวาบ และเจ็บร้าวในโพรงอก

::::::::::::