:️:Mission not impossible :️: ปฏิบัติการ ตื้อ ตื้อ ตื้อ คุณเมียที่รัก

ชายฉกรรจ์ 4 คน พาหญิงสาว 1 คนที่ท่าทางอ่อนแรง แต่งกายดี แบกขึ้นไหล่ เดินเท้าไปตามทางสะพานไม้ หลังเกาะ ซึ่งเป็นบ้านชาวเล
สัญชาตญาณบอกเขาว่า...เรื่องนี้ไม่ปกติ เพราะหญิงสาวแม้จะอ่อนแรง แต่ก็ต่อต้าน .. มีเสียงหัวเราะของพวกมันตลอดเวลา ... มีถ่ายรูปเป็นระยะๆ
" เฮ้ยยยย " เสียงเพื่อนเขา ทนไม่ไหว ตะโกนออกไป เมื่อเห็นพวกมันพยายามลวนลามเหยื่อ
" ใครวะ " มันถาม พอสิ้นเสียง พวกเขาใช้เวลา 2 นาทีในการจัดการสวะพวกนี้ ..อย่างสบายๆ
พิทักษ์อุ้มสาวเคราะห์ร้าย เดินดิ่งๆออกจากกระท่อม ก่อนที่พวกมันจะตื่นมาทวงคืน ไม่ลืมที่จะคว้ามือถือที่ถ่ายรูปสาวคนนี้มาด้วย เผื่อแกะรอยคนสั่ง หรือเอาพวกมันเข้าคุก

เขาวางร่างบางเบาๆ ตัวเธอร้อน ดูกระสับกระส่าย
" กูว่าโดนยาว่ะ " เสียงหนึ่งในนั้นเอ่ยเบาๆ ทุกคนเห็นด้วย
" ปล่อยไว้อย่างงี้แหละ " อีกคนทำเสียงเย็นชา
" ไม่ได้หรอก เราไม่รู้ว่าเจอไปขนาดไหน เผลอๆ..ชักตาค้าง หรือไม่ก็เป็นบ้าเลยนะ " คนที่ 3 กล่าวในที่สุด ซึ่งทุกคนเองก็พอรู้
" มีทางเลือกไหม " พิทักษ์กำลังยืนพิจารณาหญิงสาวตรงหน้า เธอหน้าหวานแม้จะดูมอมแมม รูปร่างจัดว่าดี เพราะอุ้มเมื่อกี้ประเมินได้คร่าวๆ การแต่งกาย...คือดูดีเลย พร้อมกลิ่นหอมอ่อนๆ ฝ่ามือนุ่ม ไม่ทาเล็บ

" ถ้าคิดจะช่วย ทางเลือกไม่มีว่ะ มึงตกลงเลยว่าใครจะช่วย พวกกูมีถุงยางมาเกินโหล เดี๋ยวแบ่งให้ 3 กล่อง " โอภาสพูดเสียงนิ่งไม่แพ้ใบหน้า ภาระตกหนักอยู่กับพิทักษ์ และเพื่อนอีก 2 คน

" แต่กูไม่แนะนำให้ช่วยเขาทั้ง 3 คนนะมึง ..มันดูเชี้ย เชื้ยไงไม่รู้ว่ะ " โอภาสพูดติดตลก โดนเพื่อนมองแรง พวกเขาแม้จะเป็นผู้ชาย แต่ไม่คิดเอาเปรียบผู้หญิงแน่นอน
.
.
.
" ขออนุญาตนะครับ "