เสน่หาราคี

“ย่าได้ยินแม่บ้านพูดว่า ฐินป่วยเหรอ”
“ครับคุณย่า”
“แล้วทำไมหลานไม่พาเธอไปหาหมอล่ะ”
“ฐินไม่ยอมไป”เขาบอก “ผมก็เลยโทรให้หมอมาดูอาการแล้ว”
“แล้ววันนี้หลานไม่ไปทำงานเหรอ”
“ ..”คีรินมองย่าด้วยอาการเขินๆ
“ดีแล้วล่ะลูก ..คนเป็นผัวเมียกัน ..ก็จะเห็นใจกันตอนป่วยไข้นี่ล่ะ”จารุณีบอก
“ ..”เขาไม่ปฏิเสธอีกต่อไป
จากที่เคยบอกว่าจะไม่มีวันยอมรับเธอเป็นเมีย ..แต่ดูเหมือนนับวันเขาจะยิ่งรู้สึกทรมานกับท่าทีห่างเหินของเธอ
“คุณย่าครับ”คีรินมองไม่เห็นทางใด ที่จะทำให้กฐินลาออกจากงาน “คุณย่าช่วยพูดกับฐินได้ไหม”
“จะให้ย่าพูดเรื่องอะไร”
“ผมไม่อยากให้เธอไปทำงานข้างนอกอีกแล้ว”
“แต่ย่าเป็นคนใช้ให้กฐินไปทำงานเพื่อเปิดหูเปิดตาเองนะ แล้วอยู่ๆ จะให้ย่าบอกให้ฐินลาออกจากงาน ..จะได้ยังไง”

“ไม่รู้ล่ะ ..ที่ฐินออกไปทำงานนอกบ้าน จนทำให้อวดดีกับผมแบบนี้ ..ก็เพราะคุณย่านั่นล่ะ”
“อวดดียังไง”จารุณีสงสัย
“ก็ ..”คีรินนึกแล้วก็หงุดหงิดใจ “ผมพูดอะไรก็เถียงคำไม่ตกฟาก”
“ดีจริง ..แสดงว่าตอนนี้ฐินเริ่มมีปากมีเสียงขึ้นมาบ้างแล้วสินะ”จารุณียิ้มด้วยความพึงพอใจ
“คุณย่า”เขาทำหน้างอน
“ก็มันจริงนี่ ..เมื่อก่อนหลานด่าว่ายังไงกฐินก็ไม่เคยเถียงสักคำ ทำตัวเป็นเมียที่อยู่ในโอวาทตลอด หลานจะไปไหน ไปกับใคร ก็ไม่เคยบ่น ไม่เคยว่าอะไร โดยเฉพาะกับแม่ดาราดาวยั่วเมยาวีนั่น ..ย่าเห็นแล้วขัดใจแทนชะมัด”
“ ..”คีรินเถียงไม่ออก
“แล้วไง ตอนนี้พอเมียแกปล่อยวาง ไม่สนใจ ..แกก็น่าจะดีใจ”จารุณีกล่าว
“ ..”เขาไม่เคยคิดว่า การที่ไม่มีกฐินคอยดูแลเอาใจใส่ จะทำให้รู้สึกเหมือนบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญในชีวิตขาดหายไป
“ย่าบอกแล้วว่า ..ถ้าแกเป็นคนที่ดิ้นรนขอหย่า ..ย่าจะไม่อนุญาตให้หย่า ..แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่หนูฐินเป็นคนเอ่ยปาก และต้องการจะหย่ากับแกจากใจจริง ..ย่าจะอนุญาตให้หย่าทันที”
“ไม่ได้ครับ ..ผมไม่ยอม ..คุณย่าต้องยุติธรรมสิ”คีรินค้าน
“จะให้ย่ายุติธรรมยังไง”
“ก็ ..ถ้าเธออยากจะหย่า ..คุณย่าก็ต้องห้ามอนุญาต เหมือนที่คุณย่าไม่อนุญาตผมให้มีสิทธิ์หย่าไง”

“แต่ย่าเคยพูดไว้แล้วว่า เมื่อไหร่ที่หนูฐินทนแกไม่ไหวอีกต่อไป ..ย่าจะยอมให้หย่ากัน”จารุณีกล่าว “แล้วแกเองก็พยายามทำทุกวิธีเพื่อให้หนูฐินหย่ามาตลอดไม่ใช่เหรอ”
“แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนตอนนั้นแล้วนี่ครับ”
“ไม่เหมือนยังไง”
“ผม ..”คีรินจุกแน่นในอก
-โปรดอ่านตัวอย่างเนื้อหาก่อนตัดสินใจซื้อ
คำเตือน Ncเหมาะสำหรับสายดาร์ก