ตรวนรักพ่ายเสน่หา

เมื่อความรักเกิดขึ้นพร้อมกับความหลอกลวง
สิ่งที่สูญเสียไป จึงมีมากกว่าคำว่า 'น้ำตา'

“ถ้าวันหนึ่งพี่ทำอะไรผิดร้ายแรง หนูจะให้อภัยพี่ได้หรือเปล่า”
“ต้องดูก่อนว่าร้ายแรงแค่ไหน ถ้าเป็นเรื่องผู้หญิงก็ไม่รู้จะมองหน้าพี่ได้เหมือนเดิมไหม อาจจะให้อภัยได้ในสักวันหนึ่ง แต่จะให้กลับไปเป็นแบบเดิม หนูคงให้ไม่ได้”
วูบหนึ่งใจของเขาคล้ายโดนบีบรัดจนร้าวราน สิ่งที่เขากำลังทำกับเธอนั้นมันน่าจะเลวร้ายมากกว่าการนอกใจเสียอีก หากเธอไม่ใช่ลูกสาวของพิพัฒน์ทุกอย่างมันคงจะดีกว่านี้
“ไม่มี พี่เลือกที่จะหยุดแล้ว” เขาบอกเสียงแผ่วในการตัดสินใจครั้งนี้
หยุดหัวใจไว้ที่ผู้หญิงคนนี้ ส่วนเรื่องอื่นยังคงดำเนินต่อไป เพียงแต่เขาจะเฝ้ามองรอวันที่คนชั่วโดนธรณีสูบลง จนถึงตอนนั้นเขาหวังเพียงว่าพัณณิตาจะเข้าใจกันบ้าง
“การที่ใครบางคนเดินเข้ามาในชีวิตเรา บางทีมันก็อาจเป็นเรื่องบังเอิญ” น้องหันมาสบตาแล้วส่งยิ้มจางๆ ก่อนเปิดปากพูดประโยคถัดมาซึ่งชวนให้ใจดวงนี้ชาจนแทบกระดิกไม่ได้ “แต่การจากลานั้น หนูเชื่อว่ามันล้วนเกิดจากความตั้งใจค่ะ”
“ตราบใดที่เพลงยังเลือกที่จะอยู่กับพี่” ชิษณุกลืนก้อนสะอึกลงไป “มันจะไม่มีคำว่าจากลา”
รอยยิ้มของเธอสว่างไสวท่ามกลางจิตใจที่มืดบอดดวงนี้ และภาวนาให้เจ้าของรอยยิ้มอยู่กับเขาตลอดไป


------------------------------------------------
โหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ
เนื้อหาและตัวละครในเรื่องค่อนข้างหม่นไปทางเกือบดาร์ก
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
* ขอความกรุณางดสปอยล์นะคะ *
ขอบคุณค่ะ