ห่วงหา

ของตาย... ไร้ค่าหรือสำคัญยิ่งกว่าชีวิต
....
อีหนูเสี่ย เมียเก็บ เด็กเจ้านาย ล้วนเป็นสถานะที่ 'ณัฐนที' ไม่ต้องการ
แต่ 'อิงควัต' กลับหยิบยื่นมันให้เธออย่างตั้งใจ แล้วเธอควรทำอย่างไรกับเขาดี

ผู้ชายรักเดียวใจเดียวไม่มีอยู่ในโลก นั้นคือสิ่งที่เธอเชื่อมาตลอด
ถึงเขาจะดีแสนดีสักแค่ไหน แต่นั่นก็คงไม่ใช่ความรัก
เจ้านายหนุ่มก็แค่อยากมีผู้หญิงสักคนไว้ปลดเปลื้องความต้องการทางเพศเท่านั้น
เธอมันก็แค่ผู้หญิงใจง่ายใกล้มือ แค่ 'ของตาย' ที่เขาอยากได้เมื่อไหร่ก็คว้าเอา
ส่วนเขานั้นเป็น 'ของสูง' ที่แม้จะอยากได้แค่ไหนก็ไม่มีวันเอื้อมถึง

แค่เป็นผู้หญิงคนเดียวบนเตียงเขาเธอยังไม่กล้าหวัง
นับประสาอะไรกับการเป็นหนึ่งเดียวในหัวใจ
.................

“อย่าเริ่มเลยนะคะ เดี๋ยวก็ต้องหยุดกลางคันอีก” ยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าเธอก็อยากจะเกินเลยไปกับเขาแล้ว แต่เมื่ออะไรๆ มันยังไม่พร้อมก็ต้องควบคุมตัวเองให้ได้
“ผมจะไม่หยุดแล้ว” อิงควัตบอกพลางมองหน้า สายตาจริงจัง
“ไม่ได้นะคะ น้ำไม่ยอมให้คุณอะ... เอา เอ๊ย น้ำหมายถึง คุณอิงต้องใส่ถุงยางก่อนค่ะ น้ำถึงจะยอม”
“จริงนะ”
ณัฐนทีนิ่งไปครู่หนึ่งเพราะรู้สึกว่าอิงควัตจะย้อนถามไวเกินเหตุ แต่ด้วยความมั่นใจว่าเขาไม่มีของอย่างว่าอยู่แน่ๆ เธอจึงพยักหน้าตอบไป แล้วก็ต้องทำหน้าเหลอหลาเมื่อเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่เอนกายไปด้านข้างแล้วเอื้อมมือเปิดลิ้นชัก หยิบซองฟอยล์ออกมาเต็มกำมือ
หญิงสาวอ้าปากค้างขณะมองมือใหญ่ค่อยๆ หย่อนซองในมือลงบนเตียงที่ละซอง สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด!
“คุณอิง!”
“ห้ามกลับคำนะครับ” อิงควัตเอียงคอเลิกคิ้วใส่คนหน้าตื่นราวกับขอเตือนไว้ก่อน
..............

ภาคต่อจากเรื่อง "เยื่อใย" ค่ะ