หลงอย่างสิงห์

ซวยบรรลัยเป็นยังไงน่ะเหรอ ก็อย่างถูกแฟนนอกใจ เสียใจจนรถคว่ำ ถูกเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กไซด์ไลน์ หนักสุดคือหลังสร่างเมา ตื่นมาดันได้กับผู้ชายที่เกลียดขี้หน้า ซวยกว่านี้ไม่มีใครอีกแล้วนอกจากไอ้หลงคนนี้!
---------------------------------------------------
“ทำบ่อยเหรอ” พี่สิงห์ถามหน้านิ่ง
“ทำอะไร?”
“พุ่งเข้าจูบเข้าหอมผู้ชายไง”
“ไม่เคยทำเว้ย มันเป็นอุบัติเหตุ”
ไม่รู้ทำไมคุยกับพี่สิงห์แล้วเหมือนเลือดจะขึ้นหน้า ทั้งปากหมาทั้งพูดจาไม่รู้เรื่อง นี่ล่ะที่เรียกแก่กะโหลกกะลาที่แท้ทรู
“อ้อ แล้วทั้งโดนกัดทั้งกระโดดจูบโดดหอมผู้ชายไม่รู้สึกอะไรเลย หรือว่าชำนาญ”
ได้… ถ้าคุณพี่จะหาเรื่องผม ผมพร้อมไฟว์!
“ไม่รู้สึก โดนบ่อยจนชินแล้ว” ผมกัดฟันกรอดตอบกลับ
“กับใคร”
โอ๊ยหูจะแตก อยู่ใกล้กันแค่นี้ต้องตวาดเสียงดังด้วย ผมปัดมือที่เหมือนจะเพิ่มแรงกระชากคอเสื้อออก นิ่วหน้าบอก
“แรมโบ้”
“ใคร”
“หมาที่บ้าน”
“ว่าฉันเป็นหมา?”
“ไม่ใช่หมาแล้วอยู่ๆ มากัดคนที่เพิ่งเจอหน้ากันทำไม”
“ไม่ได้เป็นหมา แต่เป็นเหมือนเด็กเวรบางคนที่ไม่ได้ขายตัว แต่ชอบพุ่งมาจูบมาหอมผู้ชายไง เป็นเหมือนกันไม่ใช่เหรอ”
‘เป็นพ่อง ไอ้พี่เวร’
ผมกัดฟันกรอด คราวนี้ด่ามันในใจจริงๆ เพื่อความปลอดภัยของปากตัวเองที่ไม่หวังว่าจะเกิดอุบัติเหตุปากประกบปากขึ้นมาอีก