บ่วงเล่ห์รัก

เขาเคยปล่อยให้เธอเดินจากไป เพียงเพราะความรักของเธอสำหรับเขา มันเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์และไม่ได้อะไรกลับคืนมา

จนวันหนึ่งเขาถึงรู้ว่าความรักของเธอมีค่าสำหรับเขามากแค่ไหน ยิ่งได้รู้ว่าในวันที่เธอจากไป เธอได้พาเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาไปด้วย เขาจึงต้องทำทุกอย่าง ทุกวิธีทางเพื่อให้เธอและลูกกลับมาสู่อ้อมกอดของเขาอีกครั้ง...

-----------------------------------------------------------

"แค่อยู่ในที่ ที่ฉันให้อยู่มันยากนักหรือไงรดา!" เมืองแมนถามเธอด้วยความโมโห

"ที่ที่คุณให้รดาอยู่ คือการที่รดาต้องยอมเป็นเมียน้อยของคุณหรือคะ" ฟ้าลดาถามเขากลับด้วยเสียงสะอื้น

"ไม่เอาน่ารดา ยังไงคุณก็มาก่อนโรส คุณจะเป็นเมียน้อยได้ยังไง" เขาพยายามปลอบเธอเมื่อเห็นเธอร้องไห้ออกมา

"ไม่สำคัญว่าจะมาก่อนหรือมาทีหลังหรอกค่ะ เพราะว่าสุดท้ายแล้วเขาก็คือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของคุณ" ฟ้าลดามองหน้าเขาด้วยสายตาตัดพ้อ

"แล้วจะให้ฉันทำยังไง เธอถึงจะพอใจ แต่บอกไว้ก่อนนะฉันจะไม่ยกเลิกงานแต่งงานเด็ดขาด" เขาถามกลับด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ เมื่อฟ้าลดายังมีท่าทีดื้อดึงอยู่

"คุณไม่ต้องยกเลิกงานแต่งหรอกค่ะ แค่คุณปล่อยรดาไปก็พอ" เธอบอกความต้องการของเธอกับเขา

"อย่าพูดเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ฟ้าลดา เธอเป็นเมียของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น!" เมืองแมนโมโหมากขึ้นเมื่อได้ยินคำขอของฟ้าลดา

"...." ฟ้าลดาเลือกที่จะเงียบ และนั่นทำให้ความอดทนของเขาหมดลง

"แต่ถ้าเธอเลือกจะไป จำเอาไว้ว่าเธอไม่มีสิทธิ์กลับมาเรียกร้องอะไรจากฉันทั้งนั้น!" พูดออกไปด้วยความโกรธ

"รดาไม่คิดจะเรียกร้องอะไรจากคุณหรอกค่ะ คุณไม่ต้องห่วง ขอบคุณนะคะที่ให้รดาไป " เมื่อเขาพูดเหมือนอนุญาตให้เธอไป ฟ้าลดาก็ไม่รอช้า เธอเดินออกมาจากที่นั่นทันที เธอจะไม่มีวันกลับมาหาเขา และเขาจะไม่มีวันรู้ว่าเธอกำลังท้องลูกของเขาอยู่

"ลาก่อนค่ะคุณไม้"