เพลย์บอยซ่อนรัก

เพราะคำว่าพี่ชายมันค้ำคอเลยทำให้เขาต้องนิ่งเฉยมาตลอด แต่เมื่อไอ้หมอหมานั่น ทำท่าจะมาสนใจน้องน้อยของเขา มีหรือว่าคนอย่างมิลานจะยอมง่ายๆ
เขาเลยต้องงัดทุกกลยุทธ์เพื่อให้เธอมาแต่งงานกับเขาให้ได้ และจากนั้นมันคงไม่ยากที่จะทำให้เธอเป็นของเขาทั้งกายและหัวใจ
---------------------------------------------------------------------------
โครม! เพล้ง!
เสียงแตกกระจายของข้าวของที่ดังลั่นไม่หยุด ทำให้พริมาถึงกับยืนตัวสั่นด้วยน้ำตานองหน้า จ้องมองมิลานที่เอาแต่อาลวาดทำลายข้าวของด้วยความกลัวและความเป็นห่วงเพราะอีกฝ่ายเอามือต่อยทั้งกระจกตู้ทั้งกระจกโต๊ะเครื่องแป้งจนมือของเขาเต็มไปด้วยเลือด

หญิงสาวสะดุ้งเฮือกผงะถอยหลัง เมื่อมิลานหันกลับมามองเธอ หลังจากที่เขาระบายอารมณ์ทำลายข้าวของจนพอใจแล้ว ร่างสูงก้าวเดินมายืนอยู่ตรงหน้าหญิงสาวด้วยท่าทีนิ่งๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาบนแก้มให้เธออย่างแผ่วเบา

"น้องขวัญร้องไห้ทำไมค่ะ ร้องไห้สงสารไอ้โง่น่าสมเพชอย่างพี่หรอ" เขาเอ่ยถามเสียงเย็นต่ำอย่างน่ากลัว จนพริมาต้องกระเถิบถอยหลังให้ห่างจากเขาด้วยความกลัว

"ทำไม...รังเกียจพี่มากงั้นหรอ"

คำถามจากคนตรงหน้าทำให้หญิงสาวรีบส่ายหน้าปฎิเสธคำของเขา ก่อนจะทำใจกล้าเอื้อมมือไปคว้ามือเขามาดูด้วยความเป็นห่วง แต่มิลานกลับแกะมือเธอออกอย่างแผ่วเบา นึกสมเพชตัวเองในใจว่าถึงขนาดนี้แล้วเขายังไม่กล้าแม้แต่จะทำให้เธอเจ็บ

"ถ้ารักมันมากทำไมไม่บอกพี่ดีๆ ไม่เห็นต้องแล่นไปนอนกับมันทั้งๆ ที่พี่ยังขึ้นชื่อว่าเป็นผัวอยู่แบบนี้!" ประโยคนี้มิลานตวาดออกมาเสียงดังจนลั่นห้อง

เขาขยับเดินเข้าใกล้หญิงสาวอีกครั้ง ต้อนให้เธอถอยหลังจนไปชิดชนกำแพง ก่อนจะยกมือทั้งสองข้างกักเธอไว้ "ลูกของพี่ตายไปแล้ว แล้วเด็กที่อยู่ในท้องตอนนี้ล่ะใช่ลูกพี่หรือเปล่า"

"ฮึก...พี่มิล อย่าพูดแบบนี้" พริมาน้ำตาร่วงแผละกับคำถามของเขา เธอส่ายศีรษะแรงพร้อมเงยหน้าพูดบอกเขา

"ทำไม พี่ไม่มีสิทธิ์ถามงั้นหรอ หรือคนอย่างพี่มันมีสิทธ์แค่รักน้องขวัญได้อย่างเดียว มีสิทธิ์เป็นได้แค่ไอ้โง่ที่ต่อให้เมียไปนอนกับคนอื่นพี่ก็ไม่มีสิทธิ์ถามว่าทำไม...ทำไมถึงทำกับพี่แบบนี้

พริมารับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของอีกฝ่าย เธอร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาราวกับจะขาดใจ พร้อมเอื้อมมือไปกอดเขาไว้แน่น แน่นจนเธอเหมือนจะหายใจไม่ออกด้วยซ้ำ

"ถ้าอยากจะหย่าพี่จะหย่าให้ น้องขวัญอยากจะไปรักใครหรือจะไปนอนกับใครก็เชิญตามสบาย แต่เมื่อไรที่เด็กคนนี้เกิด เขาจะต้องเป็นลูกของพี่คนเดียวเท่านั้น และเราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก" มิลานพูดบอกเสียงเย็นต่ำ ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ปลดมือที่กอดเขาออกแล้วเดินออกจากห้องไป