สอน (ศร) รักกินรี

‘แม่เจ้าโว้ย! ยายเด็กแจ๋น ใครสั่งใครสอนให้ใช้ของผิดประเภทแบบนั้นฮะ มันน่าจับมาตีตามยาวจริง ๆ ให้ตายเถอะพับผ่า! หรือว่า วิคตอเรีย ซีเคร็ทผลิตแว่นกันแดดทรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่วะเนี่ยะ’
บัวงามที่ควรลอยอยู่กลางบึงเป็นแลนด์มาร์คจุดใหม่ที่ดึงดูดสายตานายแบบหนุ่มที่ยืนจดจ้องอย่างไม่กะพริบตาเลยทีเดียว คอแห้งเป็นฝุยจนต้องลนลานกลืนน้ำลายอึกใหญ่แล้วเลียริมฝีปากที่แห้งผาก
‘พระเจ้า! ทำไมอาป่านถึงให้มรดกยายเด็กแก่แดดนั่นมาซะใหญ่เกินตัวขนาดนี้วะ’
นายแบบหนุ่มอ้าปากค้าง ตื่นตากับความอวบใหญ่แห่งวัยสาวจนไม่อาจถอนสายตา และเขาก็ไม่มีความสามารถพอที่จะควบคุมจังหวะเต้นของหัวใจที่ตื่นตะลึงในความงดงามของหญิงสาว ภาพตรงหน้าติดตาตรึงใจเขาจนไม่อาจถอนสายตา
“กรี๊ด!!!”