ในชาตินี้ข้ามีฝาแฝด เล่ม 2 (จบ)

เป็นแม่ทัพเหวินที่เอ่ยทัดทานเสียงหนัก ทำให้ฟ่านเข่อซิงที่กำลังจะเดินเข้าด้านใน ต้องหมุนตัวกลับมา แล้วก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างปักลงที่มวยผมอย่างอ่อนโยน
ยังไม่ทันได้กล่าวอันใด คนที่เรียกนางไว้ก็หมุนตัวและใช้วิชาตัวเบา พาตนเองออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว
เข่อซิงยกมือขึ้นคลำมวยผม ก็พบว่ามีปิ่นเพิ่มขึ้นมาอีกอัน จึงค่อย ๆ ดึงออกมาดู
เห็นเป็นปิ่นระย้ารูปหงส์สยายปีก ตรงบริเวณปีกหงส์ดูบอบบางมาก ยามเคลื่อนไหวร่างกาย ปีกของหงส์จะกระพือพัดคล้ายมีชีวิต สวยงามยิ่งนัก
เข่อซิงมองปิ่นในมือแล้วเงยหน้ามองไปยังทางที่คนผู้นั้นหายลับไป
นี่ไม่ใช่เขาเกี้ยวนางหรอกหรือ?
----------------------------------------------------
เฟิ่งอวิ๋นที่กระทำตัวเยี่ยงโจรราคะบุกเข้าห้องสตรี ใช้แขนข้างหนึ่งดันผนังห้องเอาไว้ มือหนึ่งทำหน้าที่ปิดปากจิ้มลิ้มไม่ให้ส่งเสียง ด้วยท่าทางเช่นนี้ทำให้ร่างของนางคล้ายอยู่ในอ้อมกอดของเขาโดยปริยาย
เมื่อละมือจากริมฝีปาก แทนที่จะปล่อยให้นางเป็นอิสระ เขากลับใช้มันกักนางทั้งสองข้าง ทำให้นางไม่สามารถหลุดออกไปทางไหนได้อีก ใบหน้าคมดวงตางดงามจ้องมองไปยังสตรีที่อยู่ตรงหน้าไม่ละสายตา
“ท่านประมุข…เรา นั่งคุยกันดีหรือไม่เจ้าคะ” เป็นซีซวนที่เปิดปากพูดออกมาก่อนเพราะท่าทางเช่นนี้ล่อแหลมเกินไป อันตรายต่อหัวใจนางไม่น้อย
เฟิ่งอวิ๋นยังไม่ยอมกล่าวอันใด และไม่ยอมแม้กระทั่งขยับกาย มีเพียงดวงตาเท่านั้นที่ยังกวาดมองดวงหน้าหวาน ทำให้รู้ว่าเขายังไม่ตาย
“เอ่อ ท่าน…"