เล่ห์รักมธุริน

นิโคลัส ศิขรินทร์ มาร์เวล เพลย์บอยหนุ่มผู้เกิดมาเพื่อกระจายความสุขให้ผู้หญิงทั่วสารทิศไม่เคยคาดคิดว่าตัวเองจะเมาหมัดจนพลัดตกหลุมรัก ยัยเปี๊ยก คู่อริที่เคยต่อกรกันมาอย่างหมดหนทางจะปีนป่ายขึ้นมาได้ จากเกลียดก็กลายเป็นอยากกอด แถมยังหวงไม่ยอมให้ใครได้มาเฉียดใกล้อีกด้วย จูบแรกของเธอเป็นของเขา ดังนั้นจูบต่อไปก็ควรเป็นของเขาไม่ใช่หรือไง ใครก็อย่าคิดมาซ้ำรอย!

"ฉันบอกแล้วไงว่าเราเลิกกันแล้ว ไม่ต้องมายุ่งกับฉันไง"
"แล้วผมบอกเมื่อไรว่าผมจะเลิก คุณพูดของคุณไปคนเดียวทั้งนั้น สำหรับผมมีแต่จะเลิกอย่างอื่นน่ะสิไม่ว่า"
ใบหน้าของมธุรินแดงก่ำเพราะทั้งโกรธทั้งอายต่อวาจาสองแง่สามง่ามของเขา "ไอ้คนบ้า! ไอ้คนทุเรศ!"
"อะไรก็ช่างเหอะ ที่ปล่อยให้ออกฤทธิ์อยู่นี่คือให้ออกฤทธิ์ให้ผมง้อเท่านั้นนะ ไม่ใช่ให้ไปหว่านเสน่ห์ไปทั่วอย่างนี้ เดี๋ยวจะโดนดี"
"โดนดีอะไรของคุณฮึคนบ้า! ฉันบอกให้ออกไปจากห้องฉันได้ยินไหม คนไม่มีมารยาท ไอ้คิงคองป่าเถื่อนไร้วัฒนธรรม!"
"ปากดีนักนะ จะให้เป็นเมียคิงคองวันนี้แหละยายเปี๊ยก!" ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับก้าวพรวดๆ เข้าไปอุ้มคนที่ยืนด่าเขาไม่หยุดแล้วพาไปที่เตียงทันที
"อย่านะ! กรี๊ดดด!"
มธุรินกรีดร้องเสียงลั่นเมื่ออีกฝ่ายอีกโยนเธอลงบนที่นอนนุ่มอย่างไม่ปรานีปราศรัย มันไม่เจ็บหรอก เพราะที่นอนหนานุ่ม แต่ที่เธอก็โมโหเพราะความหยาบคายที่เขากระทำต่อเธอต่างหาก รีบทรงตัวลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว
คนตัวโตก็ตามติดขึ้นเตียงมาด้วยความเร็วพอกัน จึงกลายเป็นว่าทั้งสองฝ่ายมานั่งคุกเข่าประจันหน้ากันที่กลางเตียงกว้าง สบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร