ผัวเก่ายังเฝ้ารอ

รักแรก รักเดียวและรักสุดท้าย ไม่ว่าเวลาจะผ่านเลยไปเนิ่นนานแค่ไหน ‘ผัวเก่า’ คนนี้ยังเฝ้ารักเฝ้ารอเพียงเธอคนเดียว

พัทธจ้องมองดวงหน้างามล้ำด้วยแววตัดพ้อ แต่ก็เพียงเท่านั้น ก่อนจะปรับเปลี่ยนสีหน้าให้กลับมาเป็นปกติดุจเดิม แทนที่ความโหยหาอาลัยอาวรณ์และแสนคิดถึงในตัวของคนสวยตรงหน้า ภายใต้ความเย็นชาอย่างที่เคยเป็นมา
“แล้วถ้าไม่หลีกล่ะ ใจเอ๋ยจะทำอะไรกับผัวคนนี้จ๊ะ” พัทธแกล้งยียวนกวนอารมณ์หญิงสาว ทำเป็นห่างเหินเย็นชากับผัวอย่างเขา ก็ต้องเจอกับพัทธเวอร์ชันนี้แหละ
“อย่ามาพูดจาหยาบคายแบบนี้นะคะ แล้วก็กรุณาหลีกทางให้ด้วยค่ะ ฉันจะกลับแล้ว คงไม่ดีแน่ถ้ามีใครมาเห็นคุณอยู่กับฉันตรงนี้” น้ำเสียงแข็งขึง ที่มาพร้อมกับวาจาห่างเหิน ยิ่งปลุกไฟในใจที่สุมรุมเร้ามาเนิ่นนาน ให้กระพือขึ้น
“เห็นแล้วจะทำไม ใจเอ๋ยน่าจะรู้ว่าพี่ไม่แคร์ ไม่สนว่าใครจะมองยังไง” ไม่ใช่แค่คำพูดเท่านั้นที่ทำเอาหญิงสาว ที่แข็งนอกแต่อ่อนในประหวั่นพรั่นพรึง พัทธเคลื่อนไหวร่างกายสูงใหญ่เข้าประชิดตัวเธอด้วยความว่องไว
มยุรกาญจน์รู้ตัวว่าพลาดอย่างแรง ที่ประเมินคนอย่างพัทธต่ำไป เธอน่าจะรู้ดีกว่าใครๆ ว่าเขาคนนี้ มีนิสัยเช่นไร
“ปละ...ปล่อยนะคะ ปล่อยเอ๋ยค่ะ อย่าทำแบบนี้ เราเลิกกันตั้งนานแล้ว เพราะฉะนั้นคำว่าผัวพี่จะเอามาใช้กับเอ๋ยไม่ได้อีกต่อไปแล้วค่ะ” คำว่าเลิกกันแล้วที่หลุดรอดจากปากอิ่มน่าจูบ ราวเชื้อไฟดีๆ นี่เอง
“นั่นมันเธอที่เลิก แต่สำหรับพี่ไม่เคยเลิกกับเธอเลยใจเอ๋ย รู้บ้างไหมว่าไอ้หน้าโง่คนนี้มันไม่มีใครใหม่เลย มันเฝ้ารอแต่เมียเด็กของมัน รอทั้งๆ ที่ไม่มีหวัง แต่มันก็ยังรอ ทำไมล่ะใจเอ๋ย หนูไม่รักผัวคนนี้แล้วเหรอ ถึงได้ลดสถานะเทพี่ทิ้งอย่างไม่ไยดี ให้พี่เป็นแค่ผัวเก่า”


ดาวน์โหลดตัวอย่างอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ

ซื้อผ่านหน้าเว็บจะราคาถูกกว่านะคะ