สัญญาบำเรอ

ณัฐภาคย์ ดิษฐานันท์ หนุ่มหล่อมาดเซอร์ ช่างภาพชื่อดัง ที่ทั้งรวยและมีเสน่ห์ รอบกายเขาเต็มไปด้วยสาวสวย ชีวิตเต็มไปด้วยสีสัน เขาจึงไม่เคยคิดสักนิด ว่าชีวิตจะพลิกกลับขั้วเพียงชั่วข้ามคืนหลังจากได้พบหล่อน ผู้หญิงสุดเฉิ่ม!!
แก้วกัญญา อิสริยา สาวเฉิ่มเชย พนักงานธุรการต๊อกต๋อย ชีวิตประจำวันของหล่อนเรียบง่าย และมีภาระหนักอึ้งแบกรับไว้เต็มสองบ่า กระนั้น หล่อนยังพอเจียดเวลามาปลาบปลื้มหนุ่มหล่อมาดเซอร์ ที่ไม่เคยแม้แต่จะชายตาแลมาเลยสักครั้ง!


****
“ใส่กลับเข้าไปซะ!”
แก้วกัญญาสะอื้น หล่อนทำถึงเพียงนี้เขายังใจร้ายใจดำ ชายหนุ่มกัดฟันกรอดเมื่อได้ยินเสียงร้องไห้เบาๆ จึงหันกลับไปพร้อมตะคอกจนหญิงสาวสะดุ้งเฮือก
“ฟังไม่เข้าใจหรือไง ใส่เสื้อผ้ากลับไปเดี๋ยวนี้!!” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังทำท่าจะเก็บเสื้อผ้ายัดใส่มือหล่อน ทว่าแก้วกัญญากลับถอยกรูดพลางส่ายหน้ารัว น้ำตาอาบแก้ม...
“ไม่ค่ะ! ลูกแก้วไม่ใส่ จนกว่าคุณจะรับปากว่าจะช่วยลูกแก้ว” แก้วกัญญาสะอื้น “คุณดูสิคะ รูปร่างของลูกแก้วใช้ได้ไหม พอจะถ่ายภาพเปลือยได้ไหมคะ”
น้ำเสียงอ่อนหวานสั่นเครือ น้ำตาไหลพราก หล่อนยอมอับอายยอมให้เขาดูถูก แต่ถ้ามันจะทำให้เขาปลงใจช่วย ก็คุ้มค่าแล้ว! ชายหนุ่มกำมือแน่น เหงื่อเริ่มซึมออกมาตามไรผม ก่อนจะเก็บเสื้อผ้าที่หญิงสาวถอดทิ้งผลักใส่อกอวบ
“ใส่ซะ! ฉันบอกว่าไม่ช่วยก็คือไม่ช่วย งานอื่นมีเยอะแยะทำไม่ไม่คิดทำ หรือความจริงแล้วอยากจะโชว์ให้ผู้ชายหน้าโง่มันมาดู มารู้ว่าเธอมีอะไรอยู่แค่ไหนบ้าง!!” น้ำคำสบประมาทของเขาทำให้หญิงสาวเจ็บปวดอับอาย แต่ถึงอย่างนั้นหล่อนก็ยอม...
“แล้วงานอื่นมันได้เงินเยอะแบบนี้หรือเปล่าล่ะคะ แต่ถ้าคุณยืนยันว่าจะไม่ช่วยลูกแก้วจริงๆ ลูกแก้วก็จะไปให้คนอื่นช่วย!”
คำตอบราวประชดทำให้ดวงตาคมกริบลุกวาบ แล้วในที่สุดเขาก็พยักหน้าช้าๆ แต่แววตายังดุดัน พร้อมกับเอื้อมมือกระชากผ้าที่เขาส่งคืนเหวี่ยงทิ้งไปอีกทาง แก้วกัญญาสะดุ้งเยือก รู้สึกหวาดกลัวท่าทางโกรธจัดของชายหนุ่ม แต่ยังคงทำใจกล้าสบตาเขาไม่ยอมหลบ
“ได้...เอาสิ! ถ้าเธอต้องการแบบนั้น ฉันก็จะสงเคราะห์ให้!”

บนเส้นทางที่ต่างกันสุดกู่ เขาและหล่อน จะมาบรรจบกันได้หรือไม่...

***โปรดโหลดตัวอย่างและอ่านจากใจนักเขียนก่อนสั่งซื้อนะคะ แนวนางเอกโก๊ะๆ พระเอกหื่นๆ
ตีพิมพ์ครั้งล่าสุดเมื่อ มีนาคม 2565